Meurtrières (2006)
Regie: Patrick Grandperret | 83 minuten | drama, misdaad | Acteurs: Hande Kodja, Céline Sallette, Gianni Giardinelli, Anaïs de Courson, Isabelle Caubère, Shafik Ahmad, Karine Pinoteau, Marc Rioufol, Eugene Durif
Moordenaressen. De titel verraadt al waar het verhaal naartoe gaat en door de film te laten starten met het feitelijke einde, wordt direct duidelijk wat de twee jonge hoofdpersonages hebben gedaan. Maar hoe worden twee mooie, jonge meisjes moordenaressen? Hoe komen ze tot hun daad? Gedurende de rest van de film lijkt regisseur Patrick Grandperret hiervoor een verklaring te willen geven. Het verhaal is losjes gebaseerd op waargebeurde feiten, wat de film een extra dimensie geeft. Na 83 minuten is echter niet veel verklaard, maar blijft de kijker achter met twee hoofdpersonages die maar geen sympathie kunnen oproepen en een moord die niet al teveel indruk maakt.
Na het heftige begin vertelt de film de twee verhalen van Nina en Lizzy, die elkaar ergens halverwege bij toeval ontmoeten in een psychiatrische inrichting waar ze beiden beland zijn na respectievelijk een hevige angstaanval en een zelfmoordpoging. Van het leven van Nina zien we een stuk meer, we volgen haar in de aanloop naar de inrichting en krijgen zelfs een voorzichtige verklaring voor haar gedrag, in de vorm van nare herinneringen aan haar vader plus een enorm schuldgevoel over zijn dood. Over Lizzy komen we eigenlijk niets te weten, behalve dat haar sympathieke vriendje Malik het niet meer met haar en haar onmogelijke gedrag uithoudt. Verder komen we niets te weten over haar verleden, noch of ze familie heeft of een huis, of een baan.
De twee meisjes besluiten vlak na hun ontmoeting uit de inrichting te ontsnappen en komen met het geld dat Nina verdiend had met een baantje als serveerster, precies één avond door. De volgende dag hebben ze een kater, honger, dorst en willen ze zich ergens opknappen. In principe zijn dit heel begrijpelijke wensen en het is ook niet vreemd dat de meisjes veronderstellen dat ze daar geld voor nodig hebben. Maar hun aanpak laat nogal te wensen over en door hun kwetsbare positie en aantrekkelijke uiterlijk komen ze in aanraking met nogal dubieuze personen. Na iedere actie, iedere ontmoeting of gebeurtenis, gaat het van kwaad tot erger. Nina en Lizzy proberen eerst nog op de vriendelijkheid van anderen te vertrouwen, maar wanneer ze in hun ogen door bepaalde mensen worden teleurgesteld, worden ze zelf ook steeds onvriendelijker. Ze maken met iedereen ruzie, ongeacht de aard en bedoelingen van de personen die hen te hulp komen. Door hun houding en keuzes is het moeilijk sympathie of begrip voor de meisjes op te brengen, wat de film niet ten goede komt. Verveling, teleurstelling en toch ook wel enige hebzucht spelen de meisjes uiteindelijk parten, terwijl ze misschien slechts op zoek zijn naar contact, acceptatie en een onderkomen.
De film geeft een mooi beeld van een lelijke maatschappij, een die van alle kanten wantrouwen oproept, zowel bij hulpbehoevenden als potentiële helpers. Deze thematiek kennen we uit bijvoorbeeld ‘La Haine’ of ‘Crash’, maar helaas lukt het ‘Meurtrières’ niet om zoveel indruk te maken als sommige voorgangers. De twee hoofdrollen worden voortreffelijk ingevuld door de nieuwe talenten Hande Kodja en Céline Sallette, de situering is prachtig, maar het script en ook de muziek trouwens laten nog wel een paar steekjes vallen.
Ruby Sanders