Mimic (1997)

Regie: Guillermo Del Toro | 105 minuten | horror, thriller, science fiction | Acteurs: Mira Sorvino, Jeremy Northam, Alexander Goodwin, Giancarlo Giannini, Charles S. Dutton, Josh Brolin, Alix Koromzay, F. Murray Abraham, James Costa, Javon Barnwell, Norman Reedus, Pak-Kwong Ho, Glenn Bang, Margaret Ma, Warna Fisher

Mimicry is de Engelse term voor nabootsing; deze wordt in de biologie gebruikt voor gevallen waarin een bepaald dier of een bepaalde plant meer lijkt op een andere soort dan op grond van afstamming of een vergelijkbare levenswijze verwacht mag worden. Met name bepaalde roofdieren (vooral geleedpotigen en vissen) gebruiken deze techniek om prooidieren te lokken of te benaderen. In deze film zijn het uit de kluiten gewassen kakkerlakken – gekweekt om een soort die een besmettelijke kinderziekte overbrengt uit te roeien – die mensen nabootsen en actief bejagen.

Het verhaal klinkt dus als het recept voor een slechte en breinloze monsterfilm waarvan er dertien in een dozijn gaan. Toch valt dit uiteindelijk wel mee. Regisseur Guillermo Del Toro kiest namelijk voor een wat subtielere aanpak. ‘Mimic’ is vooral een atmosferische film die gebruik maakt van veelal dezelfde elementen als ‘Seven’. Constante, hevige regenval, duistere, of op zijn best zwakverlichte, steegjes roepen een naargeestig en claustrofobisch sfeertje op en schetsen een New York dat inderdaad dienst lijkt te kunnen doen als een duister broeinest voor levensgevaarlijke reuzeninsecten. Ook opvallend is de impliciete christelijke symboliek die Del Toro zo nu en dan inbouwt. Zo is de naam van het ras vleesetende kakkerlakken Judas breed en wordt een oude priester door een van de insecten van een gebouw gegooid waarop een levensgroot neonbord hangt met de tekst “Jesus saves”. Zeker de eerste 60 minuten is ‘Mimic’ dan ook een spannende en uitstekende kruisbestuiving tussen horror en science fiction.

Helaas slagen de makers er niet helemaal in om het hoge niveau dat in het eerste uur geëtaleerd wordt tot het einde vast te houden. Het laatste deel van de film (dat zich grotendeels in de metro van New York afspeelt, maar opgenomen is in Toronto) speelt een beetje leentjebuur bij ‘Alien’, maar maakt minder bekwaam gebruik van dezelfde ingrediënten. De suspense, die het eerste deel van de film nog zoveel cachet gaf, verdwijnt, er duiken een aantal nodeloze subplotjes op en het slot is te voorspelbaar en niet geweldig uitgewerkt. Ook de kakkerlakken ontvouwen zich langzaam maar zeker voor het oog van de kijker. De special effects zien er over het algemeen behoorlijk uit. Niet opzienbarend of fantastisch, maar voor een film met een budget van een kleine 25 miljoen dollar alleszins acceptabel. Het acteerwerk in ‘Mimic’ is, zeker voor een film van dit type, best wel te pruimen. Met name Mira Sorvino en veteraan Frank Murray Abraham kwijten zich aardig van hun taak en zetten interessante personages neer.

‘Mimic’ is geen prent die door serieuze filmliefhebbers met complimenten en lof overladen zal worden. Voor wie echter wel kan genieten van een suspenserijke horrorthriller over mensenetende geleedpotige griezels is deze film best de moeite waard. Met een wat beter uitgewerkt laatste stuk had ‘Mimic’ zelfs uit kunnen groeien tot een echte genretopper.

Frank Heinen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 4 september 1997