Moonraker (1979)
Regie: Lewis Gilbert | 122 minuten | actie, thriller, avontuur, science fiction | Acteurs: Roger Moore, Lois Chiles, Michael Lonsdale, Richard Kiel, Corinne Clery, Bernard Lee, Geoffrey Keen, Desmond Llewelyn, Lois Maxwell, Toshirô Suga, Emily Bolton, Blanche Ravalec
“Meer is beter”, moet het team achter ‘Moonraker’ gedacht hebben. Niets is echter minder waar, zo bewijst de elfde James Bond film en de vierde met Roger Moore in de hoofdrol. Het budget van ‘Moonraker’ was meer dan het dubbele van haar voorganger, ‘The Spy Who Loved Me’, dat twee jaar eerder uitgebracht werd. Het immense succes van ‘Star Wars’ inspireerde Cubby Broccoli en de zijnen tot het maken van een James Bond variant, 007 moest de ruimte in! Daarvoor werden alle registers opengetrokken. De film werd in twee grote studios in Frankrijk opgenomen en produktie designer Ken Adam vestigde een record met het bouwen van de grootste set die ooit in de Franse filmindustrie gezien was. Een deel van de film werd echter ook opgenomen in de vertrouwde Pinewood Studios.
Visueel gezien is de film erg aantrekkelijk, de Oscarnominatie die het team van de visuele effecten kreeg, is verdiend. Exotische locaties en adembenemende stunts – hetgeen al begint met het gevecht in de lucht om een parachute, wisselen elkaar af. Het is alleen jammer dat het verhaal daarbij uit het oog verloren is. ‘Moonraker’ wordt over het algemeen als het meest belachelijke script beschouwd, en dat is dan ook tot nu toe onbetwistbaar. Een miljonair die de aarde wil vergiftigen om zelf in de ruimte een geheel nieuwe maatschappij op te richten als een moderne Noah? 007 knippert niet eens met zijn ogen. De film als geheel kan daarom als mislukking beschouwd worden, terwijl enkele afzonderlijke delen wel indruk maken. Van enige samenhang is geen sprake: Bond is eigenlijk de hele film alleen maar bezig met de ene na de andere gevaarlijke situatie naar zijn hand om te zetten en tussendoor uiteraard nog wat vrouwelijk schoon te veroveren.
Corinne Dufour (Corinne Clery) is zijn eerste afleiding, de mooie helicopterpilote zet echter haar leven op het spel door James te helpen. Het is bijzonder vreemd dat haar optreden verder geen impact op de geheim agent heeft. Het personage Holly Goodhead (Lois Chiles) heeft een grotere rol in de film, deze CIA agente doet zich eerst voor als een wetenschapper bij Drax Industries. Helaas weet Chiles niet te overtuigen en de chemie tussen haar en Roger Moore is totaal niet aanwezig. Manuela (Emily Bolton) tenslotte is de agente die Bond in Rio helpt en voor wie het mixen van zaken en plezier eerder regel dan uitzondering is. Ook haar rol maakt weinig indruk. De gadgets zijn wél verrassend, zoals bijvoorbeeld de gondola in Venetië die opeens blijkt te kunnen rijden en het assortiment aan wapens dat Holly Goodhead in haar hotelkamer bewaart.
Één van de meest bizarre Bondslechteriken is waarschijnlijk wel Jaws (Richard Kiel). Voor ‘The Spy Who Loved Me’, was hij een goede aanvulling op de cast en omdat Broccoli het idee had dat Jaws wel eens ‘groot’ zou kunnen worden (de man is al 2 meter 20) zorgde hij ervoor dat de reus ‘The Spy Who Loved Me’ overleefde, zodat hij terug kon keren in ‘Moonraker’. Met zijn ijzeren gebit is hij in staat om elke tegenstander om te leggen. Helaas heeft zijn optreden niet het gewenste effect: zijn terugkeer is erg cartoonesk en hij zorgt voor de meeste slapstick momenten door zijn domme uitstraling, zijn doorzettingsvermogen (de gigant is niet dood te krijgen) en zeker zijn plotselinge verliefdheid op Dolly (Blance Ravalec). Op geen enkel moment boezemt hij angst in. Tevergeefs is nog geprobeerd het personage een vorm van karakterontwikkeling mee te geven, maar ook dit is niet gelukt.
Michael Lonsdale speelt op overtuigende wijze de rol van Hugo Drax. Drax is een biljonair en wordt door de hele wereld gerespecteerd. Zijn Drax Industries maken space shuttles voor de Amerikaanse regering en omdat de Moonraker raket die op onverklaarbare wijze verdwenen is uit zijn fabriek komt, gaat Bond naar hem toe om hem te ondervragen. Al snel is duidelijk dat hij verdachte nummer één is. Zijn leger van mooie dames, die volgens Corinne opgeleid worden tot astronaut, zijn hulpje Chang (Toshirô Suga), het is allemaal niet in de haak. Chang zorgt overigens voor één van de spannendste momenten in de film als hij Bond opzettelijk in een draaiende raket op topsnelheid laat draaien (de spannendste is de openingsscène, nooit een goed teken).
Slechts het laatste half uur van de film speelt zich af in de ruimte, maar dan zullen de meeste kijkers al afgehaakt zijn bij het rare verhaal. Bond in de ruimte: laat daar alsjeblieft geen ruimte meer voor zijn!
Monica Meijer
Waardering: 2
Bioscooprelease: 12 juli 1979