Mr. Lucky (1943)
Regie: H.C. Potter | 100 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Cary Grant, Laraine Day, Charles Bickford, Gladys Cooper, Alan Carney, Henry Stephenson, Paul Stewart, Kay Johnson, Erford Gage, Walter Kingsford, Florence Bates
Joe Adams is een doorgewinterde gokker die samen met Zepp (Paul Stewart) eigenaar is van een gokschip. Altijd opererend op het randje van wat wettelijk is toegestaan, wil Joe de identiteit overnemen van zijn stervende maat Joe Bascopoulos en zo voorkomen dat hij het leger in moet om in Europa te gaan vechten. Maar Zepp wil dit ook wel en ze besluiten heel toepasselijk het pleit te beslechten door middel van een pokerspelletje. Joe wint en komt zo niet alleen in het bezit van Bascopoulos’ bewijs van ongeschiktheid voor militaire dienst, maar ook van de andere helft van het schip en is nu de enige eigenaar.
Hiermee is hij er nog niet. Hij heeft dringend geld nodig om de Fortuna volledig uit te rusten voor de beoogde vaart naar Havana. Toevallig komt hij in contact met Dorothy Bryant (Laraine Day). Ze wil hem kaartjes verkopen voor een feestelijke avond van de liefdadigheidsorganisatie waar ze als vrijwilligster aan verbonden is. Joe vindt het idee van een feestelijke avond prima, maar probeert vervolgens Dorothy en haar collega’s over te halen om hem daar dan een gokavond van te laten maken. Hij verzekert hun zo grote sommen geld te kunnen inzamelen voor het goede doel. Hij vertelt er niet bij dat zijn schip wat hem betreft het goede doel is.
Een smaakvolle komedie met erg leuk spel. Laraine Day is op het oog een keurig nette, nogal stijve society dame die zich volledig aan de goede zaak wijdt, helemaal volgens het vooroordeel van Joe over mensen uit de hoogste maatschappelijke klasse. Maar net als Joe komt de kijker voor steeds meer verrassingen te staan. Haar kleding en juwelen zijn bijzonder chic en duur, maar ze heeft een onaangepast en avontuurlijk karakter waarmee ze de barse, erg op zijn onafhankelijkheid gestelde Joe niet inpalmt, dat zou ook nogal plat zijn, maar wel verliefd op zich laat worden. En dat doet ze zeer innemend.
Ook de bijrollen zijn erg goed vertolkt. Joe meldt zich als vrijwilliger aan en wordt door Dorothy flink aan het werk gezet. Hij moet het goede voorbeeld geven door als man te gaan breien, aangezien vrouwen bijvoorbeeld ambulances besturen. Dat leren breien doet hij natuurlijk met grote tegenzin, maar zijn rechterhand Crunk (Alan Carney), een soort buldog, is na aanvankelijk te hebben tegengesputterd, een groot liefhebber geworden en neemt elk vrij moment het breiwerk ter hand. Carney doet dit met veel gusto en zonder enige aanstellerigheid. Maar ook de niet grappige rol van de onbetrouwbare Zepp is erg goed gedaan.
Een leuke en hartverwarmende komedie die zijdelings over de oorlog gaat en ook in oorlogstijd is gemaakt, maar gelukkig gevrijwaard is gebleven van bombastisch patriottisme of gratuite heldenpraat.
Diana Tjin-A Cheong