Much Loved (2015)

Regie: Nabil Ayouch | 104 minuten | drama | Acteurs: Loubna Abidar, Asmaa Lazrak, Halima Karaouane, Sara Elhamdi Elalaoui, Abdellah Didane, Danny Boushebel, Carlo Brandt

Marrakesh, 21e eeuw. Drie vrouwen dromen van een beter leven. De romantische Soukaina is op jacht naar een Saudische prins, de stoere Randa wil een nieuw leven beginnen in Spanje, de ongehuwde moeder Noha wil haar familie verkassen naar een minder bouwvallig huis. Hoe verschillend deze ambities ook zijn, de vrouwen gebruiken dezelfde manier om ze te verwezenlijken. Geholpen door de zachtaardige duizendpoot Said, vormen ze een gang van prostituees, die zich voornamelijk verhuurt aan mannen uit de hogere klassen. Bunga bunga parties op zijn Marokkaans, zoiets dus.

De ranzigheid ten top? Zou je denken. Maar speelfilm ‘Much Loved’  geeft een eerlijk beeld van het even wisselvallige als hondsvermoeiende leven van Marokkaanse high class prostituees. We zien de parties, de smoorverliefde klanten, de corrupte politie, de huiselijke feestjes met shemales en travo’s, het geweld door klanten én agenten en het moeizame dubbelleven dat deze vrouwen leiden. En we zien de hypocriete reacties van familieleden en vrienden, die het hoerenbestaan veroordelen maar nooit te beroerd zijn om hun hand op te houden voor een royale gift.

De charme van ‘Much Loved’ zit minder in het verhaal dan in het acteren. De actrices zijn niet alleen mooi en charmant maar ze acteren stuk voor stuk fantastisch. Wegkijken is geen optie bij de vermoeide blik van Noha, het geamuseerde gezicht van Soukaina, de verlegen lach van Randa. Evenmin als tijdens de aandoenlijke scènes waarin de drie bij elkaar kruipen en één knusse kluwen vormen.

Een belangrijke rol is weggelegd voor de score, met soms Arabische feestmuziek, soms sfeervolle elektronica. Die droevige elektronische muziek drukt vaak alle andere geluiden weg (tijdens een autorit door het chaotische Marrakesh, bij een feestje met veel drank en drugs en ranzige spelletjes) waarbij de melancholie en het verdriet die steeds onder de oppervlakte schemeren komen bovendrijven. Heel af en toe wordt die droefheid doorbroken door wat aanstekelijke humor, zeker wanneer de plattelandshoer Hlima zich bij de gang voegt. Maar het overheersende beeld is dat van een losgeslagen maatschappij, met vrouwen als belangrijkste slachtoffer.

De kijker die hoopt op flink wat erotiek kan beter thuisblijven, want de seks is voor Europese begrippen tamelijk braaf. Maar voor liefhebbers van de betere arthousefilm is er geen enkele reden om dit integere drama te skippen. Boeiend van de eerste tot de laatste minuut.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 11 februari 2016
DVD-release: 12 april 2016