MVP 2: Most Vertical Primate (2001)
Regie: Robert Vince | 84 minuten | komedie, familie | Acteurs: Richard Karn, Cameron Bancroft, Robert Costanzo, Oliver Muirhead, Troy Ruptash, Patrick Cranshaw, Scott Goodman, Bob Burnquist, Jane Sowerby, David Kaye, Tony Alcantar, Ray Galletti, Ian Bagg, Gus Lynch, Ian Goodman
Het is bijna een genre op zich: films met dieren die daarin een bijna menselijke rol spelen. Subgenre daarbinnen is films met apen. Er zijn er meer dan je in eerste instantie zou denken. Zo heb je bijvoorbeeld ‘Monkey Trouble’ (1994), ‘Ed’ (1996), ‘Dunston Checks In’ (1996) en de ‘MVP’ films. De Canadese serie ging in 2000 van start, toen ‘MVP: Most Valuable Primate’ het licht zag. De film draaide in een aantal landen in de bioscoop en alhoewel de kritieken niet mals waren, was er blijkbaar toch voldoende marktpotentie voor een vervolg of twee. ‘MVP 2: Most Vertical Primate’ volgde een jaar later en ook hierin zien we de chimpansees Jack en zijn broertje Louie rondlopen in kleding en sport beoefenen. Dat ze geen stemmen meegekregen hebben is dan nog een zegen, maar verder is hoogst bizar om de dieren aangekleed te zien. Nog vreemder is wellicht de manier waarop de mensen om hen heen reageren op hun aanwezigheid, het is dan wel “maar een film”, maar het is erg raar om geen blik van verbazing te zien in de ogen van de acteurs.
Het script rammelt aan alle kanten. Zo wordt Jack ineens uitgekozen om met de ZHL’s Seattle Simians (een ijshockeyteam) mee te spelen. Het afscheid van broertje Louie valt hem zwaar, maar goed, daar zijn lockers voor, hij hangt een foto op, zodat hij hem niet vergeet. Als teamlid Rob Poirier (Cameron Bancroft) dit ziet, herkent hij zich in het dier (ook hij mist zijn familie), hij vergeet op slag zijn eerdere antipathie voor het dier en ze worden beste maatjes.
Maar dan gaat het mis: het team wint wedstrijd na wedstrijd en een speler van een concurrerende ploeg beschuldigt Jack; Jack zou hem gebeten hebben. Jack vlucht en komt op straat de wees Ben (Scott Goodman) tegen, die een begenadigd skater blijkt te zijn. Jack en Ben worden vriendjes, Jack blijkt naast een ster-ijshockey-speler ook nog eens uitstekend te kunnen skaten, Ben doet mee aan een wedstrijd én wordt geadopteerd door vriendelijke skateboardwinkelier Ollie Plant (Richard Karn). Waarom deze Ollie halverwege de film ineens toch de kinderbescherming belt om te zeggen waar Ben zich bevindt, is een raadsel. Het lijkt wel of de makers gedacht hebben dat het tonen van een chimpansee in een min of meer menselijke rol genoeg moet zijn om bulderend van de lach van de bank af te rollen. Als dit jouw soort humor is, moet je ‘MVP2’ zeker gaan kijken. Ook kinderen kunnen wellicht nog wel wat lol beleven aan de stunts van de chimpansee. Voor alle anderen is een bezoekje aan de Apenheul waarschijnlijk een leukere tijdsbesteding.
Monica Meijer