My Mate Manchester United (2011)
Regie: Stefan Valdobrev | 57 minuten | documentaire
Clubliefde kan ver gaan. Heel ver. De Bulgaarse bouwvakker Zdravkov Levidzhov is een hevige fan van Manchester United. Daar is helemaal niet mis mee. Miljoenen mensen over de hele wereld zijn supporter van deze Engelse voetbalclub. De 48-jarige man woont in het stadje Svishtov bij de rivier Danube. Buiten zijn passie voor de ‘red Devils’ en wat rondhangen heeft Levidzhov niet zoveel om handen. Veel toekomstperspectief is er ook niet. Hij besluit dan maar om te excelleren als minnaar van zijn favoriete voetbalploeg. Dat uit zich in een bizarre wens: hij wil voortaan door het leven gaan als … Manchester United. De directe aanleiding hiervoor is de legendarische Champions League finale tussen Bayern München en Manchester United in 1999. In de 89ste minuut staan de Duitsers nog altijd met 1-0 voor. De Bulgaarse fan is de wanhoop nabij en zweert zijn naam te veranderen als de Engelsen nog winnen. In exact twee minuten wordt de scheve situatie rechtgetrokken. Het sein is voor Levidzhov om aan zijn ongebruikelijke queeste te beginnen.
Gedurende tien jaren holt hij van de ene rechtbank naar de andere om zijn droom te verwezenlijken. Hij verandert zelfs zijn religie van Katholiek naar Orthodox. Het zijn allemaal stuiptrekkingen van iemand die zin aan zijn leven wil geven. Wanneer de camera de kamer van de sympathieke bouwvakker infiltreert zien we een hoop posters aan de muur hangen. Het blijft een vreemd gezicht om een volwassen man met portretten van David Beckham te zien dwepen. Regisseur Stefan Valdobrev behandelt het onderwerp van zijn documentaire echter met het nodige respect. Nergens maakt hij er een karikatuur van en dat siert de man.
‘My Mate Manchester United’ is geen film die louter over voetbal gaat. Valdobrev gebruikt het thema om een kijk op Bulgarije te geven. Wanneer Zdravkov met zijn vrienden samen zit, zien we vooral mensen die niet door het leven verwend zijn. Hun gesprekken gaan evenzeer over de economische toestand in het land. De ontgoocheling druipt van de gezichten. Eventjes dreigt het allemaal uit te lopen in dronkenmanspraat. Tot de manager van sterspeler Dimitri Berbatov belt. Levidzhov had hem voordien een brief geschreven met een vraag. Onze gepassioneerde fan mag naar Engeland om een wedstrijd van zijn ploeg bij te wonen. Het is een moment van oprechte ontroering wanneer Levidzhov tranen met tuiten huilt. Even later zien we hem in het Theatre of Dreams, het stadion van Manchester United, verbroederen met andere supporters. Als Berbatov na de wedstrijd ook nog komt opdagen, gaat de bouwvakker net niet door de knieën. Even later zien we hem wegslenteren van de immense voetbalburcht. Het is een beeld om nooit te vergeten. Ook zijn woorden aan het eind zijn memorabel. “Werken met de schop en je club steunen. Meer is er niet”.
Jochem Geelen