My Sassy Girl (2008)

Regie: Yann Samuell | 92 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Elisha Cuthbert, Jese Bradford, Austin Basis, Joanna Gleason, Chris Sarandon, William Abadie, Jay Patterson, Debargo Sanyal, Hiram Jacob Segarra, Richard Scheinmel, Graham Winton    

Wanneer er een (Amerikaanse) remake aangekondigd wordt van een film, draaien diverse internetfora op volle toeren. De ene na de andere haatdragende opmerking wordt naar de hoofden van de productiemaatschappij, de cast en de crew geslingerd en wanneer iemand de terechte opmerking maakt dat je vóór je kunt oordelen of de remake het origineel al dan niet in kwaliteit benadert, krijgt deze het ook zwaar te verduren. Dit gebeurde ook toen bekend werd dat ‘My Sassy Girl’, een romantische komedie met Elisha Cuthbert en Jesse Bradford, gemaakt zou worden. ‘My Sassy Girl’ is een remake van het zeer positief ontvangen ‘Yeopgijeogin geunyeo’, een Koreaanse film uit 2001. Deze film is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, dat als blog gepubliceerd werd op het web door Ho-sik Kim, die er zijn relatie met zijn totaal tegengestelde vriendin uit de doeken doet. Liefhebbers van het origineel zijn het er unaniem over eens: deze remake had niet gemaakt moeten worden. Toch valt er wat voor te zeggen. ‘My Sassy Girl’ is dankzij het geniale scenario van Jae-young Kwak , dat een bewerking kreeg van Victor Levin (‘Then She Found Me’) een behoorlijk originele romantische komedie, die dankzij de populaire Elisha Cuthbert een groot publiek zal weten te bereiken. En dat kan alleen maar leiden tot meer mensen die het origineel willen gaan zien, nietwaar?

De aantrekkelijke Jesse Bradford, die al vanaf zijn kleuterjaren in films meespeelt, is perfect gecast als de doodnormale student, voor wie de ontmoeting met Jordan (Cuthbert) totaal onverwacht komt. Tegen beter weten in (hij noemt op een gegeven moment zelfs letterlijk acht redenen om niet meer met haar om te gaan, tegen één reden waarom hij dat wel zou doen, hij is verliefd op haar) laat hij zich door Jordan meeslepen in wat een spel lijkt van aantrekken en afstoten. Uiteraard is het verhaal verplaatst van Korea naar Amerika (New York om precies te zijn)  en is het script op nog een aantal punten aangepast, maar de grote lijn lijkt gehandhaafd te zijn, zelfs de ontwikkelingen naar het einde toe. De chemie tussen Bradford en Cuthbert is prima. Cuthbert speelt bovendien haar beste rol tot nu toe. De scènes waarin ze tekeer gaat tegen iemand die een sigarettenpeuk op de ijsbaan gooit, of wanneer ze iemand sommeert op te staan voor een oudere man zijn overtuigend, de dronken scènes (en dat zijn er nogal wat) komen ook natuurlijk over, maar zeker in de wat meer dramatische sequenties weet ze de kijker mee te slepen en te ontroeren. Hoewel ze in het begin vrij irritant is als ze Charlie misbruikt op allerlei onverwachte manieren, heeft Levin daarin waarschijnlijk voor een wat mildere variant gekozen dan het meisje in het origineel. Het feit dat de hele film draait om Jordan en Charlie, zorgt er voor dat de bijrollen nauwelijks diepgang hebben. Vriend Leo bungelt er wat bij, evenals Charlies ouders en Jordans vader. Dat stoort echter niet, omdat de kijker genoeg heeft aan de relatie tussen de twee.

Regisseur van de film is Yann Samuell, wiens prachige ‘Jeux d’enfants’ over een min of meer aanverwante bizarre liefdesgeschiedenis ging. Het verhaal hiervoor schreef hij zelf. De keuze voor Samuell is dus goed verdedigbaar en het moet gezegd worden dat hij prima werk heeft geleverd. ‘My Sassy Girl’ is zo’n film waar je van tevoren eigenlijk zo min mogelijk over moet weten om zo veel mogelijk overdonderd te worden door de originele insteek en onverwachte gebeurtenissen in de film. Het is alleen aan de kijker te bepalen of je eerst de remake gaat kijken, of het origineel. Want dat beide films de moeite meer dan waard zijn staat vast.

Monica Meijer