New Town Killers (2008)

Regie: Richard Jobson | 100 minuten | thriller | Acteurs: Dougray Scott, Alastair Mackenzie, James Anthony Pearson, Liz White, Charles Mnene

Met deze recensie plegen we eigenlijk een beetje heiligschennis. Vakbladen als Empire en Total film quoteerden ‘New Town Killers’ met vier volle sterren. De marketingjongens van deze thriller pakken er dan ook gretig mee uit op de hoes. Het is dan ook met knikkende knieën dat we deze gerenommeerde kenners durven te overrulen. De schamele puntjes die we met moeite bijeensprokkelden (Movie 2 Movie…1,5 points…) zijn dan nog uit beleefdheid.

Sean denkt zichzelf en zijn zus een dienst te bewijzen wanneer hij ingaat op het voorstel van twee etters in maatpak. Zus Alice heeft zich namelijk serieus in de nesten gewerkt. Maar liefst 12.000 pond staat ze in het krijt bij enkele louche figuren. Laat dat nu net het bedrag zijn dat de jongeman aangeboden krijgt om zich gedurende 12 uur te verstoppen. Helaas weet Sean niet waar hij aan begint. De twee engerds nemen ‘het spel’ nogal serieus.

De psychopaat van dienst is voor de verandering nu eens niet de gebruikelijke lowlife maar een yuppie met te veel tijd en geld. Riep daar iemand Patrick Bateman uit ‘American Psycho’? Bankier Alistair jaagt voor zijn plezier op jongeren die aan de rand van de maatschappij leven. Als soort van sollicitatie neemt hij de onwetende Jamie mee, die zich moet bewijzen voor hij de job krijgt. De twee vinden zich heel wat en tijdens een nachtelijke autorit sommen ze even aan elkaar op wat ze zoal haten in hun leven: zowat de halve wereldbevolking moet eraan geloven. Vooral Alistair beschikt over een diepe minachting voor het ‘plebs’ dat er in zijn ogen zelf om vraagt. Wie zoveel nihilisme door de aders lopen heeft, spuwt dan ook op een mensenleven.

De flashy openingscredits (leuk gedaan) wekken de indruk dat ‘New Town Killers’ een nerveuze ervaring wordt waarbij de camera buitelingen maakt van 360 graden en de actie als een tango swingt. Wij houden het eerder op de vogeltjesdans. In het eerste deel splitst regisseur Richard Jobson ons een chasemovie in de maag die zich voltrekt in de schimmige en vuile straten van Edinburgh waarbij wat personages tevoorschijn komen die al even snel weer verdwijnen, al dan niet geholpen door het bloeddorstige duo. Tijdens die achtervolging ontsnapt Sean iedere keer in de laatste nanoseconde, zoals de versleten platitudes zich keer op keer in films binnenwurmen. In die optiek verschilt deze prent niet veel van ‘Surviving the Game’ of ‘Hard Target’. Met een zucht aanvaarden we deze inspiratieloze ontwikkeling van het verhaal. De rest kieperen we vastberaden de vuilbak in. De Herman Brusselmans in ons bezigt schuimbekkend allerlei schuttingtaal achter de pc die op doeltreffende wijze ‘New Town Killers’ degradeert tot een ongeloofwaardige kutfilm die gedraaid is in de komkommertijd. “We hebben weinig op papier en de rest verzinnen we ter plaatse”.

Wat rest zijn de acteurs die er al even bekaaid vanaf komen. James Anthony Pearson beschikt over de uitstraling van een wasbeer die aan pleinvrees lijdt. Dougray Scott kan wel een vuile smoel trekken maar zijn grimassen lijken eerder veroorzaakt door een beet van het monster van Loch Ness in zijn edele delen dan door een gevoel voor mimiek.

Kortom: It’s a fooking waist of time

Jochem Geelen