No Strings Attached (2011)
Regie: Ivan Reitman | 108 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Natalie Portman, Ashton Kutcher, Cary Elwes, Lake Bell, Kevin Kline, Olivia Thirlby, Talia Balsam, Mindy Kaling, Greta Gerwig, Ophelia Lovibond, Phil LaMarr, Adhir Kalyan, Stefanie Scott, Rachael Markarian, Jake M. Johnson, Brian H. Dierker, Ben Lawson, Mollee Gray, Matthew Moy, Tom Tangen, Natalie Vindivich, Vedette Lim
Ashton Kutcher heeft sinds zijn vroege dagen als Michael Kelso in ‘That 70’s Show’ eigenlijk geen leukere rollen gespeeld. De inmiddels dertiger is sindsdien in tientallen romantische komedies gecast als frisse, bijdehante mooiboy en love interest van vrouwelijke tegenspelers. Natalie Portman heeft een volstrekt ander pad afgelegd en heeft vlak voor het verschijnen van ‘No Strings Attached’ alle lof ontvangen voor haar zware maar indrukwekkende rol in ‘Black Swan’. Voor beide acteurs gelden gedegen twijfels: heeft Kutcher niet genoeg van hetzelfde laten zien en is hij inmiddels niet al een beetje over zijn momentum heen? En is Portman op haar beurt niet te onervaren in dit genre om schijnbaar moeiteloos en luchtig te acteren zoals dat een romantische Hollywood-komedie betaamt? De reacties zijn over het algemeen positief: de twee zouden ondanks hun verschillende achtergrond een spetterende chemie op het witte doek overbrengen, het belangrijkste ingrediënt voor elke romantische komedie. Het is inderdaad te zien dat de twee prima op elkaar ingespeeld zijn, hij blijft ondanks zijn bekende trucje charmant en zij is op een leuke manier bijdehanter dan verwacht.
De chemie tussen de twee hoofdrolspelers kan maar nauwelijks goedmaken voor het feit dat de film inhoudelijk werkelijks niets om het lijf heeft. De paar grappen die gemaakt worden, zijn allemaal te zien in de trailers en dus samen te vatten in drie minuten. Bovendien ligt voor elk humoristisch moment een flauw vooroordeel ten grondslag. Twee homo’s als vader? Die dansen als volslagen randdebielen. Een neger in de vriendengroep? Die is cool en grappig. Vrouwen? Die zijn allemaal tegelijk ongesteld en liggen dan als terminaal zieken op de bank chocola te eten. Of hebben liefdesverdriet en stoppen zichzelf vol met donuts. Mannen? Die doen het met iedereen (maar zijn eigenlijk wanhopig op zoek naar ‘de ware’). En om dit arsenaal aan flauwe clichés wat aan te vullen, en om kijkcijfers te garanderen door het script R-rated te krijgen, is er een handvol grove seks- en drugsgrappen aan toegevoegd. Er wordt veelvuldig over ‘neuken’ gepraat, er wordt een paar keer ‘beffen’ gezegd en iemand ligt in het ziekenhuis na een ‘overdosis hoestsiroop’ . Deze platheid is de laatste tijd vaker terug te zien in romantische komedies, die het blijkbaar niet meer gewoon mogen hebben van charme of geestige personages die niet alleen maar over seks praten.
De trailer en de synopsis van de film beloven dat het hier gaat over ‘beste vrienden’, die besluiten volledig vrijblijvende seksmaatjes te worden: no strings attached dus. In de film echter blijkt het te gaan om twee mensen die elkaar ooit één keer eerder zagen, op zomerkamp, elkaar jaren later weer tegenkomen en vervolgens met elkaar naar bed gaan. Heel vaak met elkaar naar bed gaan. Weinig interessants tot zover. Wat daarna komt kun je met je ogen dicht voorspellen: ze willen elkaar, ze willen elkaar niet, en uiteindelijk willen ze elkaar toch. Zo loopt nu eenmaal elke romantische komedie uit Hollywood. Niets mis mee, mits deze formule met enige originaliteit wordt aangekleed. Ook met platheid is op zich niets mis, mits dit in dienst staat van het humoristisch niveau en niet alleen gebruikt wordt om middels een 12+-keuring aandacht te genereren. Al met al een dertien in een dozijnfilm die de liefhebbers precies zal brengen wat ze verwachten maar verder – letterlijk en figuurlijk – weinig om het lijf heeft.
Ruby Sanders
Waardering: 2
Bioscooprelease: 17 februari 2011
DVD- en blu-ray-release: 22 juni 2011