Nu. (2006)

Regie: Jan-Willem van Ewijk | 80 minuten | drama | Acteurs: Brigitte Baladié, Matthijs Bourdrez, Arisha de Waal, Ramin Ghiasy, Ilona Minchom, Steven Novick, Lynsey Jane Rowe, Belia van der Giessen, Jan-Willem van Ewijk, Veroniek Vermeulen

Bijzonder drama dat niet eenvoudig in een hokje is te plaatsen qua genre. Het is een film over vriendschap, verlies en eenzaamheid en tegelijkertijd een roadmovie die diepzinnige gesprekken combineert met een onderkoelde vorm van humor. Voor de kijker stemt de film dan weer tot nadenken, dan zorgt het voor een brede glimlach Het is een intrigerende mix geworden waar maker Jan-Willem van Ewijk erg trots op mag zijn, zeker gezien de ontstaansgeschiedenis van ‘NU.’

Dat verhaal, het verhaal achter de film is op zichzelf ook al interessant om te vertellen. Van Ewijk, die een opleiding tot vliegtuig-ontwerper volgde en in 2002 zijn goedbetaalde baan als investeringbankier opzegde, heeft zich op alle fronten keihard ingezet om ‘NU.’ het levenslicht te laten zien. Hij regisseerde, produceerde en monteerde de film allemaal zelf en speelde zelf ook één van de hoofdrollen als de gladde JP. Na het filmen van het ruwe materiaal heeft het nog ruim drie jaar geduurd voordat er een eindproduct in roulatie kon gaan, onder andere door allerlei budgettaire problemen en het feit dat Van Ewijk zelf wilde leren monteren. Ondanks de beperkte middelen is het gelukt om op meer dan veertig locaties te schieten, zowel in Nederland als in de omringende landen, waardoor de film ook een internationale “feel” heeft.

Het centrale personage is Jaap, gespeeld door Matthijs Bourdrez. Met zijn gebeeldhouwde hoofd en lichte, treurige ogen is hij prima gecast als treurende en ongelukkige vriend van de comateuze Rosa (Ilona Minchom, met de Franstalige stem van Brigitte Baladié). Zijn reis, zowel spiritueel als fysiek, naar Frankrijk en Rosa, is boeiend om naar te kijken. De dynamiek van de vriendschap tussen JP en Jaap is mooi vormgegeven en realistisch uitgebeeld. Aardig detail is hierbij is dat er in de film een scène zit waarin het tweetal poedelnaakt in hun auto gaat toeren – en dat ze hiervoor door de Belgische politie werden aangehouden.

De overige rollen zijn niet al te prominent, maar het acteerwerk van de vrouwelijke speelsters is degelijk. Er is één klein rolletje voor Ramin Ghiasy als een chauffeur die Jaap een lift geeft. Zijn acteerprestatie zwabbert een beetje, maar de monoloog die hij houdt is dermate grappig, dat het hem wordt vergeven.

Grote verrassingen zijn er in het scenario niet te vinden, maar er valt genoeg te genieten door de originele en verfrissende opzet. De ingetogen muziek en het camerawerk zijn passend voor een kleine, onafhankelijke film en de film ziet er verzorgd uit. Uit alles blijkt dat Van Ewijk en zijn medewerkers er alles aan hebben gedaan om ‘NU.’ er zo uit te laten zien. Een zeer geslaagde prestatie, zeker gezien de genoemde moeilijkheden en een film die zeer de moeite waard is.

‘NU.’ kreeg een eervolle vermelding op het Nederlands Film Festival in 2006 en won de prijs voor beste film op het European Independent Film Festival in Parijs in 2007.

Hans Geurts