Ondine (2009)
Regie: Neil Jordan | 98 minuten | drama, fantasie | Acteurs: Colin Farrell, Alicja Bachleda-Curus, Dervla Kirwan, Tony Curran, Stephen Rea, Tom Archdeacon, Emil Hostina, Don Wycherley, Norma Sheahan, Alison Barry
De visser Syracuse staat bekend onder de weinig vleiende bijnaam ‘Circus’, overgehouden aan zijn clowneske gedragingen als hij weer eens stomdronken was. Vanwege zijn dochtertje Annie heeft hij echter zijn leven gebeterd, hij staat al meer dan twee jaar droog. Dit in tegenstelling tot zijn ex-vrouw Maura (Dervla Kirwan) die nog steeds even hard door zuipt als toen ze met Syracuse getrouwd was en hem constant dwars zit waar het Annie betreft. Het liefst zou Syracuse de voogdij over Annie krijgen en zo een betere thuissituatie voor haar te creëren, zeker gezien het feit dat Annie erg ziek is en heel vaak in het ziekenhuis moet zijn voor nierdialyse in afwachting van een transplantatie. Annie’s conditie is door nierfalen zelfs zo slecht dat ze zich in een rolstoel voortbeweegt.
Om de tijd te verdrijven tijdens een van die langdurige sessies in het ziekenhuis vertelt Syracuse wat hem die dag is overkomen, maar dan als was het een sprookje. Bij het vissen op zee heeft hij een mooie jonge vrouw in zijn net naar boven gehaald en haar weer tot leven weten te wekken. Tot zijn verbazing lijkt ze daar niet eens echt blij mee te zijn, het enige waar ze zich druk over maakt, is dat niemand, maar dan ook echt niemand haar mag zien. Syracuse brengt haar naar het leeg staande huisje van zijn overleden moeder dat ligt op een verlaten plek aan de kust. Uit alles wat Syracuse over de geheimzinnige Ondine vertelt, concludeert Annie dat het niet anders kan zijn dan dat Ondine een zeewezen is, een zogenaamde ‘Selkie’. Annie gaat op onderzoek uit en elk nieuw incident bevestigt haar vermoedens rond de herkomst van Ondine.
Dat Colin Farrell naast de nodige miskleunen gewoon erg goed kan acteren heeft hij laten zien in films als ‘Phone Booth’ (2002) en ‘Cassandra’s Dream’ (2007). Ook ‘Ondine’ speelt hij erg mooi en ontroerend, zijn vaderschap is naturel, de rol van geboren loser die eindelijk een sprankje hoop op geluk ziet, zit hem als gegoten. Dat hij ook in het echte leven met Alicja Bachleda een paar vormt, verraadt zich niet in de uiterst voorzichtige manier waarop hij deze vreemde vrouw voor zich probeert te winnen. Het andere schitterende optreden komt van Dervla Kirwan als de vervelende, hevig zuipende ex-vrouw. De haast agressieve manier waarop ze Syracuse ertoe aanzet om opnieuw te gaan drinken en het o zo subtiel triomfantelijke glimlachje als haar dat inderdaad lukt, zijn weergaloos.
Goed aan de film is dat er voortdurend gevaar dreigt voor Ondine en voor de mensen met wie ze omgaat, dat maakt het verhaal spannend en Neil Jordan weet ondanks de nodige verwikkelingen lange tijd de ambiguïteit tussen realisme en sprookje goed vol te houden, maar niet tot het einde aan toe en dat stelt teleur. Een ander groot minpunt is Alison Barry. Ze is zo bijdehand dat het irriteert, zo’n kleine wijsneus zou je met plezier achter het behang plakken, het liefst met extra goede lijm. En ook de grappig bedoelde biechten die Syracuse aflegt bij priester Stephen Rea zijn wel erg flauw. Door dit soort kleinigheden, die net iets teveel hun stempel op de film drukken, is ‘Ondine’ uiteindelijk niet meer dan een doorsnee film. Wil je echter een ijzersterke Colin Farrell en een even goede Dervla Kirwan zien, dan moet je zeker kijken.
Diana Tjin-A Cheong
Waardering: 3
Bioscooprelease: 10 juni 2010