One in the Gun (2010)
Regie: Rolfe Kanefsky | 92 minuten | thriller | Acteurs: Steven Man, Katherine Randolph, Steven Bauer, Stephen W. Williams, Robert Davi, James Russo, Robert Donavan, Esther Goodstein, Chriss Anglin, Kristina Coolish, Chancellor Dean, Dana Fares, Paul Gebeau, Khris Kaneff, Jennifer Pennington
Lowbudgetfilms zijn sympathieke pogingen van beginnende regisseurs om naamsbekendheid op te bouwen. Het zou oneerlijk zijn om deze ietwat amateuristische genreoefeningen met Hollywoodspektakelstukken te vergelijken, omdat het merendeel van deze indies het tegen de geldverslindende producties uit Tinseltown aflegt. De vaardig gemaakte thriller ‘One in the Gun’ is absoluut geen klapstuk, maar wel een vrij vermakelijke film die ook film noir en horror invloeden kent.
‘One in the Gun’ draait om de eenzame Mickey (Steven Man), een man die na een troebel verleden voor een leven in isolatie heeft gekozen. Als hij tegen de sexy Katharine (Katherine Randolph) opbotst, verandert zijn leven. Mickey wordt door haar ingehuurd als huisschilder en al snel beginnen de twee te flirten. Dat de vrouw getrouwd is met een norse miljonair die haar spuugzat is, maakt onze held niet uit. Ondertussen probeert Katherine Mickey te belazeren en hem voor moord op te laten draaien. Dat de schilder ook een verborgen agenda heeft, weet de femme fatale niet. Er ontstaat een kat-en-muis-spel.
Deze film heeft meer twists dan het oeuvre van Chubby Checker. Leuk, maar ook vermoeiend. De plotwendingen volgen elkaar in rap tempo op en je moet je hoofd er bij houden, wil je alles nog kunnen volgen. Er is niks mis met plotwendingen, maar op een gegeven moment gaat dat ten koste van de geloofwaardigheid. Een over de top thriller kan ook vermakelijk zijn, maar helaas mist ‘One in the Gun’ aansprekende hoofdrolspelers. De cast acteert op soapniveau (lees: duidelijk articulerend en met theatrale bewegingen) en de personages worden nergens uitgediept. Mickey heeft een ‘troebel verleden’ en Katharine is een ‘gevaarlijke vrouw’, maar verder dan deze clichés komt regisseur Rolfe Kanefsky niet.
Man is op zich een redelijk acteur, maar hij kan geen film dragen. Hetzelfde geldt voor Randolph. Een televisiefeuilleton moet wel lukken, maar de kijker anderhalf uur lang boeien lukt ze niet. Het ontbreekt de acteurs aan uitstraling en autoriteit. Je kijkt echt naar mensen die acteren dat ze een personage zijn, terwijl ze dat duidelijk niet zijn. Zinnen komen er krukkig uit en het spel is houterig. Een paar strategisch geplaatste seksscènes moet de boel opleuken, maar dat lukt niet zo goed. De softseks is te klinisch in beeld gebracht en zelfs de meest wanhopige puber zal hier niet warm of koud van worden.
De psychedelisch aandoende dromen die Mickey heeft zijn leuk bedacht, maar werken niet. Schuddende muren en vreemd kleurgebruik vervreemden. Ook steeds terugkerende muziek in de vorm van een zoetsappig zwijmelliedje gaat irriteren.
‘One in the Gun’ is een sympathieke film, maar geen goede.
Frank v.d. Ven