Otto; or Up with Dead People (2008)

Regie: Bruce La Bruce | 95 minuten | drama, horror, erotiek, komedie | Acteurs: Jey Crisfar, Susanne Sachße, Katharina Klewinghause, Marcel Schlutt, Guido Sommer, Christophe Chemin, Gio Black Peter, Mo, Fabrice, Scott Sechs, Nicholas Fox Ricciardi, Keith Böhm, Olivia Barth, John Edward Heys, Stephanie Heinrich, Stefan Kuschner

Wat kun je verwachten van ‘homo-erotische zombieporno’? Ehm…Een hoop onsmakelijk taferelen eigenlijk. Open buikholtes, lillende billen en rondzwiepende darmen leveren nogal bizarre scènes op die mensen met een zwakke maag tot het uiterste drijven. Het obscure ‘Otto; or Up with Dead People’ is de eerste zombiepornofilm ooit. Het genre zal waarschijnlijk geen groot publiek aanboren.

Otto (Crisfar) is een zombie. Tenminste dat denkt hij zelf, zijn naaste omgeving heeft zo zijn twijfels. Otto vreet dan wel platgereden dieren op en kijkt wazig uit zijn ogen: echt dood kun je hem niet noemen. De beste man kan namelijk praten. Als de cineaste Medea Yarn (Klewinghaus) de bizarre man ontmoet, is ze er van overtuigd dat deze Otto de perfecte man is voor haar politieke zombiefilm. Hoewel geld Otto niets doet, besluit hij toch maar om mee te doen aan de artyfarty film. Hij heeft toch niets beters te doen. Yarns film gaat over de toekomst. Als ondode valt het niet mee om mee te draaien in de keiharde maatschappij van de nabije toekomst. Zombies worden uitgekotst.

Te veel over het verhaal vertellen zou zonde zijn. ‘Otto; or Up with Dead People’ is een film in een film waar je eigenlijk zo weinig mogelijk over moet weten. De onvoorspelbaarheid van dit excentrieke werk is de grootste kracht er van. De film tart alle wetten van de logica en pretendeert duidelijk meer te zijn dan dat het is. Otto zou je kunnen zien als een outcast. Een buitenstaander die door de maatschappij is uitgekotst. Zombies zijn apathisch en vallen overal buiten. Je zou de dolende Otto als een metafoor voor jongeren kunnen zien. Jeugdige mensen proberen hun plek te vinden, maar dat valt niet mee als er overal aan je getrokken wordt. Wat ga je doen? Verder studeren of toch maar werken? Ook ontluikende seksuele gevoelens kunnen verwarrend en desoriënterend werken.

Een ander opmerkelijk gegeven van deze film is dat alle zombies homoseksueel zijn. De glazige blik van Otto verdwijnt op een gegeven moment als hij seks heeft met een man waar hij van houdt. Je kunt Otto ook zien als een vereenzaamde jongen die wanhopig op zoek is naar aansluiting, maar het maar niet kan vinden. Je kunt ‘Otto; or Up with Dead People’ als een filosofische film zien, maar dan gun je de film te veel eer. Regisseur Bruce La Bruce mikt overduidelijk op een homoseksueel publiek door homo-erotische seksscènes in zijn werk te monteren. Tussen de copulerende lichamen zijn een paar varkensdarmen gelegd om het horrorgehalte op pijl te houden. Ook is La Bruce niet zuinig met het tonen van bloed. Het levert groteske fragmenten op.

‘Otto; or Up with Dead People’ is geen slechte film, maar het quasi-filosofische jasje bederft veel van de lol. De term ‘artyfarty’ is bedacht voor deze pornofilm met een horrorlaagje. Dat alle acteurs met een moddervet Duits accent zijn gezegend maakt ‘Otto’ nòg fouter. Hoe dan ook is La Bruce’s werk voor cultfreaks een must see.

Frank v.d. Ven