Our Italian Husband – Mariti in affitto (2004)

Regie: Ilaria Borrelli | 90 minuten | komedie, familie, romantiek | Acteurs: Maria Grazia Cucinotta, Brooke Shields, Chevy Chase, Pierfrancesco Favino, Rich Duva, Jennifer Macaluso, C.S. Lee, Sean T. Krishnan, Joel Hurt Jones, Polly Humphreys James Falzone, Joe James, Lauren Martin, Modi, Diego Serrano, Dylan Sheridan, Jillian Stacom & Stewart Summers

De overtocht van Italianen naar de Verenigde Staten, het land vol mogelijkheden en kansen, is altijd een populair onderwerp geweest onder Italiaanse filmmakers. Maar waar Paolo en Vittorio Taviani met films als ‘Kaos’ en ‘Good morning Babilonia’ en Emanuele Crialese met ‘Nuovomondo’ de sociaal-maatschappelijke kant serieus onder de loep namen kiest regisseuse en scenarist Ilaria Borrelli een humoristische invalshoek. Het verhaal: Maria (Maria Grazie Cucinotta) besluit om haar man Vincenzo (Pierfrancesco Favino) die enkele jaren eerder naar de VS trok om carrière te maken, op te zoeken. Ze belandt samen met haar twee kinderen in New York en daar aangekomen blijkt dat Vincenzo getrouwd is met Charlene (Brooke Shields) en zelfs een baby met haar verwacht.

Vincenzo heeft wat uit te leggen. Maria en Charlene zijn allebei boos, de baby komt er bijna aan en zijn carrière schiet niet op. Ondertussen zoekt Maria haar weg door New York om geld te verdienen en staat ze op het punt de stad weer te verlaten. Vincenzo zit duidelijk in de problemen en moet keuzes gaan maken.

Vincenzo staat voor een heus moreel dillemma. Want wat moet Vincenzo doen? Moet hij terug naar Italië met zijn eerste vrouw en twee kinderen? Of moet hij bij Charlene en zijn kind met haar blijven? Het blijken lastige vragen om een bevredigend antwoord op te geven en helaas blijkt Borrelli niet in staat er een sluitend antwoord op te geven. Want ‘Our Italian Husband’ is boven alles een komedie en de problemen worden zo weinig serieus genomen dat er van alles slechts een warrig plot overblijft.

Het gebrek aan een sterk plot zou de film natuurlijk vergeven kunnen worden wanneer er wat gelachen kon worden, maar de humor is hier ver te zoeken. Nietszeggende ontmoetingen, vergezochte gebeurtenissen en een reeks flauwe voorspelbaarheden geven de toon aan en grappig wordt het nergens. Dieptepunt vormt het moment waarop beelden van huishoudelijke klusjes en luiers verschonen versneld worden afgespeeld onder een gehaast jazzy melodietje. Het heeft wat weg van een slapstick, maar waar dit tot een lach zou moeten leiden slaat Borrelli de plank volledig mis. Het is namelijk helemaal niet grappig en vormt slechts een vervelende stijlbreuk die je doet afvragen waar je nu eigenlijk naar zit te kijken.

En dat is de vraag die constant blijft op spelen. Als komedie faalt de film en als (romantisch) drama mist het de chemie tussen de hoofdpersonen en verdere overtuging. Het is te volwassen voor kinderen en te kinderlijk voor volwassenen. Het is vlees noch vis in deze rommelige film. Waar humor nog wat had kunnen redden is ‘Our Italian Husband’ een richtingsloze film die nergens echt weet te boeien. Het is dan ook een film die niet lang zal bijblijven en kan daarom door iedereen worden overgeslagen.

David Croese