Overlast (2011)

Regie: Han Hoogerbrugge | 2 minuten | animatie, korte film

De hoofdrol in het ultrakorte filmpje ‘Overlast’ (2011) is – hoe toepasselijk – voor de heer O. Verlast. Deze man staat op zijn zachtst gezegd nogal opgefokt in het leven. Hij hoeft maar een geluidje te horen of hij wordt gek. Lawaaimakers worden door hem steevast getrakteerd op een oerkreet die afkomstig is uit de diepste krochten van zijn ziel. Natuurlijk zijn sommige geluiden ook irritant, een kind dat met een bal tegen de muren van je huis schopt bijvoorbeeld, of iemand die in een vliegtuig of trein luidruchtig zit te bellen. Maar de heer Verlast slaat door in zijn woede en reageert zich zelfs af op huilende baby’s en andere onschuldige medemensen. Soms krijgt hij het deksel op zijn neus, want niet iedereen pikt dat geschreeuw. Het zal niemand verbazen dat zijn eigen hysterische woede uiteindelijk zijn ondergang zal betekenen. Met zijn in hoofdzakelijk zwart-wit opgetrokken animatiefilmpje neemt regisseur Han Hoogerbrugge stelling tegen de maatschappij waarin mensen zich voortdurend aan anderen storen.

‘Overlast’ is een visualisatie in beeld en geluid van deze tijd van neuroses en hysterie. Tegelijkertijd is het een pleidooi voor meer tolerantie en onderling begrip. Leven en laten leven. Ergens is de frustratie van de heer Verlast – wellicht Hoogerbrugge’s alter ego? – ook wel begrijpelijk en herkenbaar, maar hij trekt het wel erg ver door. Als schreeuwen niet helpt, slaat hij de lawaaimaker met het hoofd hard op tafel. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. ‘Overlast’ is juist door die overdreven reacties erg komisch. Hoogerbrugge houdt zijn publiek een spiegel voor. Telkens als je weer eens opgefokt reageert, denk dan eens terug aan dit kleine filmpje. Relativeren kun je leren.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 8 september 2011