Paranormal Activity: Tokyo Night – Paranômaru akutibiti: Dai-2-shô – Tokyo Night (2010)

Regie: Toshikazu Nagae | 90 minuten | horror, thriller | Acteurs: Aoi Nakamura, Noriko Aoyama

Toen ‘Paranormal Activity’ in 2007 uitkwam, werd die goedkoop gemaakte film een fenomeen. Dankzij een ijzersterke trailer – waarin je niets van de film zelf zag, maar wel de doodsbange reacties van het bioscooppubliek – wist de horrorfilm hele volksstammen naar de zalen te lokken. Het succes resulteerde in talloze vervolgen. Ondertussen lijkt de koek op. Het genre – found footage film –  is over zijn hoogtepunt heen. Niet alleen Amerika ging overstag voor het goedkoop gemaakte griezelfestijn, want ook Japan zag wel brood in het fenomeen. Regisseur Toshikazu Nagae mocht zelfs een officieel vervolg op het origineel maken. Toch is deze Aziatische film vrij onopgemerkt gebleven. In 2013 wordt ‘Paranormal Activity: Tokyo Night’ alsnog op DVD en blu-ray uitgebracht. Om het trouwens nóg verwarrender te maken: er is ook een Amerikaanse ‘Paranormal Activity 2’. Er zijn dus twee deel tweeën. Bent u er nog?

In ‘Paranormal Activity: Tokyo Night’ draait het om Haruka die na een rampzalige vakantie in Amerika weer thuis is. Haar beide benen zijn gebroken tijdens de trip en er zit nu niets anders op dan om in haar geboortestad Tokio te herstellen. Haar vader is op zakenreis, dus de jonge vrouw is opgescheept met haar broer Koichi. Broer en zus zijn echter niet alleen in huis. Het spookt. Een (verborgen) camera vertelt wat er gebeurt.

In de ‘Paranormal Activity’ franchise draait het vooral om de kracht van de suggestie. Er worden geen peperdure special effects op je afgevuurd. Je moet het doen met lange shots waarin niets gebeurt, maar waar een plotse beweging in combinatie met een harder wordend geluid voor spanning moet zorgen. Dat lukt, want hoe lang je ook naar je beeldscherm zit te duren in de wetenschap dat er wat gebeuren: het blijft spannend en akelig om ineens ‘wakker geschrikt’ te worden door een ene gestalte of harde knal. Het is een trucje, maar het werkt.

Daarnaast is het acteerwerk niet erg sterk. De personages zijn niet erg sympathiek en hun lot laat je koud. Wat wel tof is, is dat er een duidelijke link met het Amerikaanse origineel is. Zo eng of spannend als het eerste deel wordt het echter nooit. De verrassing is er echt vanaf. Na tig delen weet je het wel. Een franchise als ‘Saw’ of ‘Nightmare On Elmstreet’ heeft tenminste nog een aansprekende schurk, maar daar moet ‘Paranormal Activity’ het zonder stellen. De verwende en afgestompte horrorfan zal dit waarschijnlijk niet trekken, want ‘Paranormal Activity: Tokyo Night’ is te traag en te tam.

‘Paranormal Activity: Tokyo Night’  werkt uiteindelijk wel, maar je moet wel zin hebben om een trage film als deze uit te zitten. Het duurt namelijk heel lang voordat er wat gebeurt. De finale is echter behoorlijk creepy en er zijn ergere delen dan deze Japanse loot. De fan weet dan genoeg.

Frank v.d. Ven

‘Paranormal Activity: Tokyo Night’ verschijnt vrijdag 1 maart 2013 op DVD en blu-ray (in de ‘Movies to Die For: There Will Be Blood’ box, samen met ‘Godsend’ (2004)).