Penelope (2006)

Regie: Mark Palansky | 102 minuten | drama, komedie, fantasie | Acteurs: Christina Ricci, James McAvoy, Catherine OHara, Reese Witherspoon, Peter Dinklage, Simon Woods, Richard E. Grant, Ronni Ancoda, Nick Frost, Burn Gorman, Jillian Henry, Lenny Henry, Paul Herbert, Russell Brand, Martin Nigel Davey, Tallulah Evans, Michael Feast, Christina Greatrex, Nigel Havers, Richard James, Richard Leaf, Rubria Marcheens Negrao, Nick Shafer

Accepteer jezelf zoals je bent. Dat is het motto van ‘Penelope’, een modern sprookje waarin een adellijk meisje geboren wordt met een varkensneus. Dat is misschien een cliché, maar het is een stuk beter dan het gangbare ‘Schoonheid komt van binnenuit’. Bovendien brengt ‘Penelope’ de boodschap op originele wijze.

Het varkensuiterlijk van Penelope Wilhern (Christina Ricci) wordt veroorzaakt door een familievloek die alleen kan worden opgeheven, als ze trouwt met een man van dezelfde stand. Zodoende is Penelope’s moeder (Catherine O’Hara) geobsedeerd met het vinden van een man voor haar dochter. Het is echter moeilijk om een vrijgezel te vinden die niet uit het raam springt bij het zien Penelope’s varkensneus. Totdat de sjofele Max Campion (James McAvoy) de residentie van de Wilherns betreedt.

Regisseur Mark Palansky moet een grote fan zijn van de stijl van regisseur Tim Burton, want de sfeer, het verhaal, de locaties en de kleuren van ‘Penelope’ doen sterk denken aan films als ‘Big Fish’ en ’Edward Scissorhands’. Palansky’s eerste grote film ziet er dan ook prachtig uit. De locaties zijn fantastisch aangekleed en de diepe kleuren zijn betoverend. Alle gebruiksvoorwerpen zijn zorgvuldig uitgekozen en passen perfect in de moderne sprookjeswereld. Let bijvoorbeeld op de rode draaischijftelefoons.

Net als in elk sprookje is de plot weinig verrassend, maar dat maakt de film niet minder leuk. De karikaturale rollen zorgen ervoor dat er in bijna elke scène wel iets te lachen valt. Zo is er de nerveuze vrijgezel Edward Vanderman Jr., uitstekend vertolkt door Simon Woods, die Penelope als een monster aan het volk wil uitleveren. Catherine O’Hara schittert als Penelope’s hysterische moeder. Helaas wordt deze hilarische rol tot aan het einde toe uitgemolken.

‘Penelope’ ontlokt je een glimlach, af en toe zelfs een schaterlach. De eigenaardige personages, het intrigerende gegeven en de bontkleurige beelden maken van Palansky’s film een sprookje om zorgeloos van te genieten. Toch is de film geen meesterwerk. Naar het einde toe stapelen de gebeurtenissen zich op, waardoor je het gevoel krijgt dat de makers haast hadden. De absurdistische bijfiguren zijn humoristisch, maar hun rariteiten, hoe grappig ook, nemen veel tijd in beslag. Daardoor krijgen de hoofdfiguren niet de diepgang die ze verdienen. De chemie tussen Penelope en Max wordt aanvankelijk rustig opgebouwd, maar na de eerste face-to-face ontmoeting afgeraffeld. Toch vormen Ricci en McAvoy door hun ingetogen spel een geloofwaardig koppel.

Elisa Hermanides

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 24 april 2008