Perfect Stranger (2007)

Regie: James Foley | 109 minuten | drama, thriller | Acteurs: Halle Berry, Bruce Willis, Giovanni Ribisi, Gary Dourdan, Nicki Aycox, Jason Antoon, Patti D’Arbanville, Richard Portnow, Cynthia Loebe, Tamara Feldman, Clea Lewis, Deirdre Lorenz, Paula Miranda

Actrice Halle Berry kent vele gezichten. Van Bondgirl in ‘Die Another Day’ tot psychiatrisch patiënte in ‘Gothika’ , Berry weet haar rollen altijd overtuigend te brengen. Niet voor niets won zij als eerste Afro-Amerikaanse vrouw de Oscar voor beste actrice. In ‘Perfect Stranger’ speelt ze, aan de zijde van onder andere Bruce Willis en Giovanni Ribisi, de door de wol geverfde journaliste Rowena, die slechts uit is op het onderuit halen van hooggeplaatste, machtige mannen door hun grootste geheimen op tafel te leggen. Een rol waarbij haar slanke figuur en strakke maatpakken haar bijna net zo sexy maken als in ‘Catwoman’. It’s a man’s world.

De film begint in rap tempo en op hoog niveau wanneer duidelijk wordt dat Rowena nergens voor terug deinst als het om haar vakgebied gaat. Haar hartsvriendin blijkt vergiftigd te zijn met belladonna, een middel dat wordt gebruikt om pupillen te verwijden. Rowena, die kort daarvoor van haar had gehoord dat zij ruzie had met top reclameman Harrison Hill, gaat op onderzoek uit met haar collega Miles. En jammer genoeg begint daar de ellende. Want de film wordt trager, krijgt teveel overbodige verhaallijnen en moet het hebben van flauwe grappen en gestileerde scènes die zich afspelen in het verleden of in Rowena’s gedachten. Al kan Miles (een uitstekende rol van Giovanni Ribisi) af en toe zeer komisch uit de hoek komen.

Maar het is bij lange na niet genoeg. Het rollenspel dat Rowena speelt is iets dat veel beter uitgewerkt had kunnen worden. Het is immers niet de eerste keer dat het spelen met identiteiten een hoofdthema vormt voor een speelfilm. Toch blijft dit in ‘Perfect Stranger’ uiterst oppervlakkig. In vele opzichten toont de film een hoog Las Vegas-gehalte: smaakvolle lounge restaurants, moderne design kantoren en hippe feestjes met exclusieve hapjes en drankjes en onbetaalbare haute couture. Het is jammer dat de film het alleen laat zien, en zichzelf niet versterkt door over te gaan op een hier zo gepaste knipoog naar de ‘neppe’ wereld van glitter en glamour in de reclame-industrie.

Rowena komt er via chatrooms achter dat Harrison Hill anders is dan hij zich op kantoor voordoet, en denkt dan ook voldoende bewijs te hebben dat hij de moord gepleegd heeft. Maar zo eenvoudig als Hill zich om de tuin laat leiden, zo eenvoudig komt hij er ook achter dat Rowena een dubbele agenda heeft. ‘Perfect Stranger’ raakt in een stroomversnelling en ineens is iedereen verdacht. Harrison, uit angst voor chantage, Harrison’s vrouw, uit jaloezie, en zelfs Miles, uit een soort seksuele frustratie. Wat volgt is een veroordeling zonder uitleg die een eind maakt aan deze achtbaan van clichés.

Een uiterst verrassende plotwending redt de film dan ook op het nippertje. Bovendien laat Foley door middel van sterke visuele flashbacks in de laatste paar scènes, zoals het een goede misdaadfilmregisseur betaamt, nog even haarfijn zien op welke momenten er bij de oplettende kijker een belletje had kunnen gaan rinkelen. En dat zijn er een hoop. Maar goed, dat is achteraf. Want wie dik anderhalf uur onderuit gezakt gaat zitten kijken, zal er met open ogen intuinen. En dat zonder belladonna.

Julien van Alphen


Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 12 april 2007