Peter en de draak-Pete’s Dragon (1977)
Regie: Don Chaffey | 124 minuten | avontuur, familie, fantasie, musical | Acteurs: Helen Reddy, Jim Dale, Mickey Rooney, Red Buttons, Shelley Winters, Sean Marshall, Jane Kean, Jim Backus, Charles Tyner, Gary Morgan, Jeff Conaway, Cal Bartlett, Charlie Callas, Walter Barnes, Al Checco, Henry Slate, Jack Collins, Robert Easton, Roger Price, Robert Foulk, Ben Wrigley, Joe Ross
Sommige filmlocaties maken veel indruk op het publiek en blijven hen zo bij dat een bezoekje hieraan een absolute must wordt. Dit is ook het geval bij de vuurtoren in Disneys ‘Peter en de draak’ (1977), maar daar zullen liefhebbers van de film tegenwoordig tevergeefs naar zoeken. Ten eerste staat deze niet in Maine, waar het verhaal zich afspeelt, maar werd deze speciaal gebouwd in Californië. Er was nog sprake van dat het gebouw verplaatst zou worden naar Disneyland, maar de vuurtoren bleek zo vervallen dat al snel van dit plan afgestapt werd. Niet alleen de vuurtoren heeft de tand des tijds niet goed doorstaan, ook ‘Peter en de draak’ zelf is een wat verouderde familiefilm. Net als het succesvolle ‘Mary Poppins’ is deze musical een combinatie van live action en animatie, maar in tegenstelling tot ‘Mary Poppins’ of zelfs het latere ‘Heksen en bezemstelen’ is het animatieaandeel behoorlijk summier. Het gaat maar om één karakter in de film dat geanimeerd is.
Het weesje Pete (Sean Marshall) vlucht van zijn wrede hillbilly adoptieouders, de Googans, die hem alleen maar inzetten voor smerige klusjes. Pete komt terecht in het vissersdorpje Passamaquaddy in Maine. Zijn enige vriend is de draak Elliott, die – gelukkig maar – in staat is zichzelf onzichtbaar te maken. Elliott staat altijd klaar voor Pete om hem op zijn onverstaanbare manier moed in te praten. Evenzo vaak zorgt zijn aanwezigheid echter voor problemen, zoals bij de entree in het dorpje, als het groene monster een spoor van vernieling achterlaat en Pete daarvoor verantwoordelijk wordt gehouden. Er is echter een lichtpuntje: Pete en Elliott nemen hun intrek in een grot aan de kust – vlakbij de vuurtoren van het dorpje – en Pete wordt opgemerkt door de vriendelijke Nora (Helen Reddy). Zij neemt hem onder haar hoede en het arme joch voelt zich eindelijk weer ergens thuis. Dan bezoeken echter de twee oplichters, Doc Terminus (Jim Dale) en zijn “stagiaire” Hoagy (Red Buttons), het dorp en wanneer zij lucht krijgen van Elliotts bestaan ruiken zij een winstgevende handel.
‘Peter en de draak’ is een half geslaagde familiefilm. Ten eerste zijn de liedjes niet ijzersterk noch essentieel voor de voortgang van het verhaal. Wel aardig om te horen, maar zodra de film is afgelopen ben je ze al weer vergeten. Ten tweede is de speelduur met 124 minuten te lang. Zeker in het begin ontbreekt het de film aan vaart. Erg overtuigend is het acteerwerk ook niet: het jonge acteurtje Sean Marshall kijkt regelmatig langs Elliott heen, het valt natuurlijk ook niet mee om tegen een lege ruimte te acteren, maar het is de taak van de regisseur daar op in te spelen. De volwassen acteurs zijn veel te overdreven in hun spel. Er wordt sterk geleund op slapstick, maar vaak zijn de grappen te flauw, zelfs voor jonge kinderen. Positieve uitzondering op het matige acteerwerk is Jim Dale, die op een uitstekende wijze Doc Terminus neerzet: hij is net eng genoeg om voor schurk door te gaan, maar valt niet in de clichématige ‘slechterik dus dommerik’ combinatie die zoveel kinderfilms bevolken. Zangeres Helen Reddy acteert ingetogen, weet niet overal te overtuigen, maar wint wel de sympathie van de kijker.
De door Don Bluth geanimeerde Elliott daarentegen is daadwerkelijk een grappige toevoeging en vrijwel elke scène met hem is de moeite waard. Het is daarom des te meer te betreuren dat hij zo weinig te zien is. In het midden van de film geeft hij nauwelijks acte de présence, maar moeten we een aantal langdradige musicalnummers doorstaan. Er zitten best leuke liedjes in: “It’s a Brazzle Dazzle Day”, bijvoorbeeld of “Passamashloddy”, maar het saaie “There’s Room for Everyone” doet niets om het kijkplezier te verhogen. Het verhaal weet nog net genoeg te onderhouden, hoewel het soms te voorspelbaar is. Er wordt vakkundig ingespeeld op de emoties. Geen hoogvlieger, deze ‘Peter en de draak’ en de ware Disney-magie ontbreekt een beetje, maar een “draak” van een film is het beslist niet.
Monica Meijer
‘Peter en de draak’ verschijnt woensdag 20 maart 2013 op blu-ray.