Picnic – Pescuit sportiv (2007)

Regie: Adrian Sitaru | 84 minuten | drama | Acteurs: Adrian Titieni, Ioana Flora, Maria Dinulescu, Alexandru Georgescu, Sorin Vasilescu, Nicodim Ungureanu, Claudia Ruse, Gabi Ruse

Uit een ogenschijnlijk eenvoudig verhaal weet regisseur Adrian Sitaru in ‘Picnic’ een subliem stuk cinema te peuren. Een jonge vrouw gaat heimelijk picknicken met haar minnaar. Al vanaf het begin zijn er allerlei irritaties onderweg, de onderhuidse spanning tussen hen wordt fraai neergezet. Mihai (Adrian Titieni) is een wiskundeleraar die (zelf) hoog opgeeft van zijn principes en niet wenst te sjoemelen met het toekennen van rapportcijfers. Mihaela (Ioana Fora) is getrouwd en vindt dat hij zich wat minder principieel moet opstellen. Zij is van mening dat je veel water in de wijn mag doen om te overleven en het beter te krijgen dan de magere omstandigheden waarin zij leven.

Als zij al kibbelend een afgelegen landweggetje inslaan rijden zij per ongeluk een hoertje aan, Ana (Maria Dinulescu). Zij denken haar doodgereden te hebben en raken in paniek. Hun geheime uitje zou uitkomen en wie zou hen geloven? Hier tekent zich al direct het probleem van de rekbaarheid van ethische normen en principes aan die in de film een steeds belangrijker rol zullen gaan spelen. Mihai wil het hoertje Ana naar het ziekenhuis brengen, maar Mihaela denkt aan haar man die niets van haar minnaar weet. Schandaal! Mihail laat onder die omstandigheden dan snel zijn principes varen. Als niemand het gezien heeft, moeten zij maar van het lichaam af.

Als zij het lichaam in het bos proberen te verbergen komt Ana onverwachts bij. Ana zegt van niets te weten en vraagt als zij is bijgekomen of zij zich bij het gezelschap mag voegen voor de picknick. Vanaf dat moment ontwikkelt het verhaal zich subliem. Ana doet of zij onschuldig en naïef is maar is door haar leven door de wol geverfd. Zij papt eerst nog wat aan met de een en vraagt terloops wat aan de ander. Al snel voelt zij feilloos aan dat de relatie tussen Mihail en Mihaela een flink aantal zwakke punten heeft. Zij speelt daar razend knap op in en manipuleert hen voortdurend door hen afwisselend te confronteren met hun eigen uitspraken of die van de ander. Handig speelt zij in op schuldgevoelens en Mihail en Mihaela krijgen zo steeds meer een spiegel voorgehouden over zichzelf en hun relatie. Wat Ana wil bereiken wordt hen geen moment duidelijk, zij wil geen geld. Alle drie liegen en bedriegen elkaar, maar uiteindelijk is Ana toch meer een soort therapeut die hen de spiegel van hun gedrag voorhoudt.

Het wordt haar daarbij gemakkelijk gemaakt omdat beide geliefden voor elkaar dingen verbergen en niet eerlijk en open tegen elkaar zijn. Zo wordt tijdens de picknick de relatie tussen Mihail en Mihaela steeds ongemakkelijker en moeizamer en lijkt een heftige breuk of uitbarsting onvermijdelijk. Hoewel de dialogen een belangrijke rol spelen is het zeker geen zwaarwichtige praatfilm geworden. Regisseur Sitaru geeft uiteindelijk een verrassende en ook met zwarte humor gevulde wending aan het verhaal. De psychologische dramatiek is subtiel op een andere en venijnige wijze in de ontwikkeling van het verhaal verwerkt. Pas als de ultieme keuze voor Mihail en Mihaela daar is, kunnen zij eerlijk tegen elkaar zijn.

De film kent geen geweldsscènes en nauwelijks muziek. De cameravoering is bijzonder, de acteurs kijken voortdurend in de camera, waardoor we alles steeds vanuit hun standpunt zien. De duidelijk voelbare spanning zit vooral in de messcherpe dialogen en het voortdurende gemanipuleer. De drie hoofdpersonen zijn complexe personages die als karakter in het verhaal volledig tot uitwerking komen. Juist het gedraai om de waarheid, de kleine leugentjes die voortdurend subtiel doorgeprikt worden en het voorhouden van een soms confronterende spiegel maken het verhaal van de film tot een boeiend geheel.

Vooral Maria Dinulescu (bekend van ‘California Dreamin”) schittert in haar vertolking van het manipulatieve hoertje, maar de andere vertolkingen zijn prima. Met deze low budget film heeft regisseur Sitaru, die om dezelfde financiële beperkingen ook de montage voor zijn rekening nam, een sterke prestatie neergezet.

Een magnifieke filmparel die elke liefhebber aan zijn snoertje moet rijgen!

Rob Veerman

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 24 september 2009