Police (1985)
Regie: Maurice Pialat | 86 minuten | drama, thriller, romantiek, misdaad | Acteurs: Gérard Depardieu, Sophie Marceau, Richard Anconina, Pascale Rocard, Sandrine Bonnaire, Frank Karaoui, Jonathan Leïna, Jacques Mathou, Bernard Fuzellier, Bentahar Meaachou, Yann Dedet, Mohamed Ayari, Abdel Kader Touati, Jamil Bouarada, Bechir Idani, Sylvain Maupu
Waar ‘Police Academy’ zeven delen voor nodig had, doet ‘Police’ van regisseur Maurice Pialat in klein anderhalf uur: de jongens en meisjes in het blauw te kakken zetten. De politiemacht wordt hier genadeloos onderuit gehaald. Erg genuanceerd is het niet, maar deze Franse speelfilm gunt je een kijkje in het leven van een opgefokte politie-inspecteur met een slechte dag.
In ‘Police’ speelt Frankrijks meest bekende (en geliefde) acteur Gérard Depardieu politie-inspecteur Mangrin. Deze hotshot is een ongeleid projectiel. Zo zijn z’n verhoormethodes controversieel (lees: bot en genadeloos), doet hij waar hij zelf zin in heeft en valt er geen pijl op zijn onvoorspelbare gedrag te trekken. Als deze slonzige agent een drugdealer op het spoor komt, verandert zijn leven. De crimineel heeft namelijk een bijzonder aantrekkelijk vriendinnetje, Noria genaamd, (Sophie Marceau) en laat Mangrin nu net vrijgezel zijn… Het meisje profiteert van het onprofessionele gedrag van de badge dragende loner.
Wie een keiharde politiethriller verwacht, komt bedrogen uit. ‘Police’ is een dromerige, sfeervolle speelfilm over verraad. De regie komt losjes over, alsof er niet al te veel is nagedacht over zaken als cameraopstellingen en meer van dat soort dingen. In het begin is het wel even wennen. De camera is vrij statisch neergezet en hippe montages of beeldvertragingen hoef je niet te verwachten. In het huidige MTV-tijdperk komt de film dan ook traag over. Ook close ups worden amper gebruikt. Pialat schept een zekere afstand tussen de kijker en zijn personage. Irritant in het begin, maar op een gegeven moment gaat het wennen en valt op hoe goed deze stijl bij de film past.
De lome vertelstijl past bij het onderkoelde spel van Depardieu. De acteur zet de norse agent erg overtuigend neer. Je weet dat deze man niet deugt, maar toch heeft hij iets sympathieks. Achter het pantser van Mangrin schuilt kwetsbaarheid. De man probeert de zin van het leven te vinden in een wereld waar geen regels lijken te zijn. Als hij valt voor de charmes van de geslepen – en te jonge – Noria probeert hij grip op zichzelf te krijgen. Maar het is te laat. Marceau is ook prima op dreef als de onberekenbare femme fatale. Met haar broeierige blik en ongrijpbaarheid zet ze het meisje voortreffelijk neer. De cast is goed gekozen dus. De politie komt er wel slecht van af trouwens. De handhavers van de wet zijn eigengereid, racistisch en lomp. Je kunt ze niet vertrouwen.
‘Police’ is een sterke film over de sterke arm der wet die in dit geval behoorlijk slappe spieren blijkt te hebben. Geen reclame voor de politieacademie dus. Wel voor de liefhebber van de betere cinema, want deze stijlvolle productie is zeker de moeite waard.
Frank v.d. Ven
Waardering: 4
Bioscooprelease: 24 april 1986