Portable Life (2010)

Regie: Fleur Boonman | 100 minuten | drama | Acteurs: Ella-June Henrard, Sam Louwyck, Rutger Hauer, David Rademaekers, Kristof Coenen, Marina Tsigonaki, Jose Verheire, Sibylle du Plessy, Jean-Louis Froment, Eddy Kneefel, Yinca Adesina, Giorgos Makris

‘De Neerpeltse regisseur Fleur Boonman wilde al op jonge leeftijd de wereld ontdekken. Voor, tijdens en na haar studies aan de Rietveld Academie heeft ze veel gereisd. Die tochten hebben haar eerste film ‘Portable Life’ sterk beïnvloed’, is te lezen op de site van filminstituut EYE. Beeldend kunstenaar Boonman (1976) maakt met ‘Portable Life’ een stap in de richting van film, is de diplomatieke insteek van deze recensie. Het is een product dat meer wegheeft van een anderhalf uur durende afstudeeropdracht in videokunst dan van voldragen, verhalende cinema. Er is mysterie: een ontheemde adolescent beleeft een wereldreis vol ’toevallige ontmoetingen’ en bekijkt vergeelde foto’s uit vroeger tijden. Wij zien haar verloederde vader even passeren. Zoekt zij naar sporen van haar overleden moeder en naar haar identiteit in het algemeen? Het thuisfront van deze Sea (Elle-June Henrard; ‘Bo’) lijkt een artistiek zigeunersmilieu in België, waarin iedereen een bandlid van dEUS had kunnen zijn, maar net wanneer je je in Sea wilt verdiepen zit ze weer in Frankrijk, Marokko, Roemenië, India, Zuid-Afrika of Bali, waar Boonman tijdens de productie van ‘Portable Life’ woonde en als modefotograaf werkte.

Cameraman Christopher Gallo tovert werkelijk met beelden en wat betreft achtergrondshots wordt schijnbaar zonder ironie in het referentiekader ‘National Geographic’, ‘Novib-kalender’ en ‘reclamespot voor luchtvaartmaatschappij’ geshopt. Schijnbaar, want de film – die haar titel zonder twijfel recht doet maar niet weet te verhelderen – wekt de indruk van een oprecht gemaakt, zij het ietwat naïef project. Toch houdt de indrukwekkende beeldsequentie je bezig, met name in de dromerige scènes rond het zigeunersmilieu. Boonman kiest haar acteurs wat dat betreft goed. De visueel aantrekkelijke Henrard en David Rademaeckers (Igor) kunnen de broeierige sfeer goed accentueren. En Rutger Hauer – in een soort mentorrol – is ook op de automatische piloot best te genieten. Langspeelfilm is echter niet slechts beeldende kunst en vooral de dialogen moeten in het universum van Boonman nog vet op de botten krijgen; waar aanwezig heerst er ongemakkelijkheid, bijvoorbeeld in de openingsscène. Met een bloedgoed scenario kan Boonman van het schouwspel dat haar filmkunst nu is, het hybride kunstwerk maken dat erin zit – tenminste toch een korte film. En zo niet: die cameraman gelijk inhuren.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 27 september 2012
DVD-release: 23 januari 2013