Post Scriptum (2009)

Regie: Jef Vingerhoedt | 16 minuten | korte film | Acteurs: Marie Vinck, Dimitri Leue    

Een beha die van het balkon valt luidt het modern sprookje ‘Post Scriptum’ in. Daarvoor mogen ze ons altijd wakker maken. Zeker als die bustier toebehoort aan Marie Vinck: de jonge en beminnelijke hinde van de Vlaamse film. We zijn zo onthutst dat we bijna zouden vergeten dat er ook nog ene Dimitri Leue rondloopt in dit zeemzoete filmpje. Een koekoeksklokkenmaker als hoofdpersonage klinkt niet erg sexy en opwindend. Maar reken maar dat het op momenten knispert op het scherm. Met slechts twee hoofdacteurs moet ‘Post Scriptum’ het doen met het contrast tussen de gestructureerde Bernhard en de vrijpostige Joke.  Het leven van Bernhard wordt serieus overhoop gehaald wanneer op een dag het buurmeisje voor de deur staat. Joke is zonder meer de tegenpool van de serieuze Bernhard. Aanvankelijk heeft hij het niet zo begrepen op deze losbol en klampt hij zich nog vast aan de mysterieuze brieven die hij ontvangt. Verbazend hoe Jef Vingerhoedt van een flutgegeven -meisje en jongen- een amusante film maakt die in principe aaneenhangt van de onnozelheden maar die totaal niet storen. De voorspelbare afloop interesseert ons voor één keer dan ook geen fluit. De acteurs amuseren zich, de regisseur heeft er lol in en de recensent geniet mee. De koekoeksklokken nemen we dan maar op de koop toe.

Jochem Geelen