Poulet aux prunes (2011)

Regie: Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud | 91 minuten | drama, komedie | Acteurs: Mathieu Amalric, Edouard Baer, Maria de Medeiros, Golshifteh Farahani, Eric Caravaca, Chiara Mastroianni, Mathis Bour, Enna Balland, Didier Flamand, Serge Avedikian, Rona Hartner, Jamel Debbouze, Isabella Rossellini, Frédéric Saurel, Christian Friedel, Julia Goldstern, Julia Camps y Salat, Jaouen Gouevic, Timothé Riquet, Angus Boulaire

In 2008 ontving Marjane Satrapi samen met Vincent Paronnaud een Oscarnominatie voor beste animatiefilm, ‘Persepolis’. Deze film was gebaseerd op haar graphic novel, min of meer haar eigen coming-of-age verhaal, en de eigenzinnige animatiefilm veroverde de harten van vele filmliefhebbers.

Het duo laat ‘Persepolis’ opvolgen door het ingenieuze ‘Poulet aux prunes’, geen animatie- maar een live action film, al bevat ‘Poulet aux prunes’ wel een minutenlange, en beeldschone animatiescène (en de openingssequentie is ook geanimeerd). Maar wederom wordt humor met groot melodrama verweven in een sprookjesachtig verhaal, dat ook als zodanig begint. “Yeki bood, yeki nabood,” zoals Perzische sprookjes altijd starten (“Er was eens iemand, er was eens niemand”).

‘Poulet aux prunes’ gaat over de fictieve, wereldberoemde violist Nasser Ali (Mathieu Amalric), die op een dag besluit dat zijn tijd gekomen is. In een humoristische sequentie worden zijn opties onder de loep genomen: op de treinrails gaan liggen, op romantische wijze van een berg afspringen, of toch maar een overdosis slaapmiddel met een plastic zak over zijn hoofd? Als Nasser Ali zich bedenkt dat hij toch maar liever niet op zo’n lelijke manier dood gevonden wil worden, neemt hij zich voor dat hij gewoon in bed gaat liggen wachten tot Azraël, de engel van de dood, hem komt halen. Hoe deprimerend dit ook mag klinken, ‘Poulet aux prunes’ is allesbehalve dat. De film heeft veel meer van ‘Amélie’ dan van ‘Lilya 4-ever’.

In de daaropvolgende zeven dagen blikt Nasser-Ali namelijk terug op zijn leven en stelt daardoor de kijker stukje bij beetje op niet-chronologische wijze in kennis van hoe het zover heeft kunnen komen. En dat is een verhaal dat het vertellen waard is. Ook krijgen we af en toe een vooruitblik: wat zal er met Nasser Ali’s kinderen gebeuren als ze volwassen zijn? Een erg mooi fragment is die waarin Chiara Mastroianni, die de rol van de volwassen dochter van Nasser Ali speelt, in een cabriolet naast haar geliefde zit. De toekomst van zoontje Cyrus wordt juist op satirische wijze getoond, met een fijne steek onder water naar Amerikanen (of westerlingen in het algemeen wellicht) en hun consumentisme. Zo vertellen Satrapi en Paronnaud in krap negentig minuten de gehele levensgeschiedenis van Nasser-Ali, met prachtige inventieve scènes, soms minutenlang zonder dialoog, maar altijd de kijker daar rakend waar het er toe doet.

De acteurs zijn subliem. Amalric is fantastisch in de hoofdrol, zijn emoties komen uiterst geloofwaardig over, maar ook in de humoristische scènes overtuigt hij de volle honderd procent. Maria de Medeiros heeft de moeilijke rol van Nasser Ali’s vrouw Faringuisse, die haar tekortkomingen projecteert op haar kinderen en echtgenoot. Maar tegelijkertijd weet ze de sympathie van de kijker te winnen. Tenslotte is er een prachtige sleutelrol voor Golshifteh Farahani, een actrice waarvan we hopelijk nog veel meer zullen zien. Hoewel het verhaal dat ‘Poulet aux prunes’ misschien eenvoudig is, is de visuele totstandkoming ervan een schot in de roos.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 19 april 2012
DVD-release: 11 juni 2012