Priest (1994)
Regie: Antonia Bird | 105 minuten | drama | Acteurs: Linus Roache, Tom Wilkinson, Robert Carlyle, Cathy Tyson, Lesley Sharp, Robert Pugh, James Ellis, Christine Tremarco, Paul Barber, Rio Fanning, Jim R. Coleman, Bill Dean, Gilly Coman, Fred Pearson, Jimmy Gallagher
Een voorkeur hebben voor iemand van je eigen sekse. Dit gegeven doet tegenwoordig niet veel stof meer opwaaien. Homo’s en lesbiennes zijn tegenwoordig redelijk geaccepteerd in de samenleving. Maar in ‘Priest’ levert de afwijkende seksuele voorkeur van pastoor Greg genoeg materiaal op voor consternatie. Want hoe geloofwaardig is een pastoor als hij een homofiel blijkt te zijn, maar wél zijn toehoorders citeert uit de bijbel?
Pastoor Greg stapt volle goede moed in de voetsporen van zijn voorganger die met veel ongenoegen is ontslagen. De ambtswoning moet hij delen met collega Matthew (Tom Wilkinson). Wanneer Greg op een avond even iets aan Matthew wil vragen en diens kamer binnenstapt, krijgt hij een nare verrassing te verwerken. Matthew leeft niet volgens het verplichte celibaat. De daaropvolgende dag volgt er een vurige discussie in de eetkamer. Maar Greg blijkt zelf ook niet bepaald een heilige. Angstvallig houdt de jonge pastoor zijn liefde voor de heren geheim voor Matthew en de gemeenteleden. Wanneer Greg de biecht afneemt van het schoolmeisje Lisa (Christine Tremarco), begint zijn rotsvaste geloof te wankelen. Ze vertrouwt hem toe dat haar vader incest met haar pleegt. Een avondje uit in een homocafé verergert Gregs situatie. Greg wordt verliefd op de stoere Graham (Robert Carlyle) en raakt meer en meer verstrengeld met zijn gevoelens en het geloof…
Regisseur Antonia Bird weet slim de sympathie voor de hoofdpersoon op te bouwen. In het begin komt het vrij starre personage Greg nog over als een gesloten bloem. Maar naarmate de tijd verstrijkt wordt de pastoor meer open en benaderbaar. De vertolking van acteur Linus Roache (‘Batman Returns’, ‘Beyond Borders’) is hierbij subliem. Roache weet met zijn mimiek de juiste snaar te raken. De sterke momenten waarop dit gebeurt, zijn vooral die waarin Greg twijfelt aan zijn geloof en worstelt met de vraag hoe hij de jonge Lisa kan redden uit de klauwen van haar vader. Je kunt de ellende en de interne oorlog die binnen Greg woedt prima van Roache’s gezicht aflezen.
Robert Carlyle (‘The Full Monty’) werkt weer in ‘Priest’ samen met Bird na haar tv-film ‘Safe’ over dakloze jongeren in Londen. Carlyle heeft weinig tekst in ‘Priest’. Toch weet hij genoeg bij te dragen aan de film als de love interest van pastoor Greg. Carlyle brengt de passie die Graham voelt voor Greg sterk tot uiting in zijn blikken en lichaamstaal. De scènes waarin de twee tegenpolen zeer passioneel naar elkaar toe gedragen, zijn krachtig. Een lieflijk moment is zoal wanneer Greg samen met Graham over het strand slentert en zijn hart lucht. Je zou bijna denken dat Roache en Graham in het dagelijks leven ook homoseksueel zijn, het tegenovergestelde is echter het geval.
Het samenspel van Roache met tegenspeler Wilkinson mag er ook zijn. Na de moeizame start tussen Greg en Matthew, volgen er in de laatste helft van ‘Priest’ treffende beelden waarin de vriendschap van de twee mannen prachtig opbloeit.
Antonia Bird maakt van haar tweede film ‘Priest’ geen drama wat je liever zou verbannen naar de woensdagavond op RTL. Ze weet op een ogenschijnlijk simpele manier drie complexe onderwerpen met elkaar te vermengen: het geloof, homoseksualiteit van een priester en incest. De Engelse regisseuse slaagt erin om het toegankelijk te presenteren dankzij een vrij eenvoudig script en sterke acteurs die genoeg medeleven opwekken. Vooral de cast zorgt ervoor dat ‘Priest’ het niveau van een matige B-film overstijgt. Het zwakke punt van de film is alleen de afwikkeling van de romance van Greg met Graham. Maar eerlijk is eerlijk: de hoofdzaak van ‘Priest’ draait om het probleem dat Gregs seksuele voorkeur tegen zijn katholieke geloof in druist en dat wordt meer dan prima belicht.
Ans Wijngaarden
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 20 april 1995