Prince of Persia: The Sands of Time (2010)

Regie: Mike Newell | 117 minuten | actie, avontuur, romantiek, fantasie | Acteurs: Jake Gyllenhaal, Gemma Arterton, Ben Kingsley, Alfred Molina, Toby Kebbell, Reece Ritchie, Richard Coyle, Ambika Jois, Gísli Örn Garðarsson, Dave Pope, Daud Shah, Selva Rasalingam, Ronald Pickup, Steve Toussaint, Stephen A. Pope, Casillas Medina, Thomas DuPont, Charlie Banks

Als Jerry Bruckheimer bij een filmproject betrokken is, dan weet je dat je een hoop spektakel kunt verwachten. De Hollywoodproducent kijkt niet op een paar centen en heeft al heel wat geld over de balk gesmeten om zijn films van de nieuwste special effects, explosies en stunts te voorzien. Dankzij die overdaad aan spektakel heeft Bruckheimer een haat-liefdeverhouding met de critici, die zijn films vaak bestempelen als ‘veel geschreeuw, weinig wol’. Het publiek loopt echter weg met spektakelstukken als ‘Bad Boys’ (1995), ‘Pearl Harbor’ (2001) en ‘National Treasure’ (2004). Bovendien durfde Bruckheimer het aan om het groots opgezette ‘Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl’ (2003) uit te brengen. Gewaagd, omdat eerder al twee piratenfilms (‘Cutthroat Island’, 1995 en ‘Treasure Planet’, 2002) gigantisch flopten. Bruckheimer kwam ermee weg – en hoe: ‘Pirates’ bleek – mede dankzij een glansrol van de geweldige Johnny Depp – een regelrechte hit en leverde ruim 650 miljoen dollar op. Het succes werd verder uitgemolken met twee vervolgfilms. Een vierde deel wordt voor 2011 verwacht.

Bruckheimer waagt nu zijn kansen met een verfilmde computergame, ‘Prince of Persia’. In dit subgenre hebben al vele filmmakers hun hoofd gestoten, maar daar laat hij zich niet door uit het veld slaan. Sterker nog: Bruckheimer pakt het direct groots aan en lanceert ‘Prince of Persia: The Sands of Time’ (2010) – de subtitel doet vermoeden dat hij nog een aantal delen in de ijskast heeft staan – als de nieuwe ‘Pirates of the Caribbean’. Of de avonturen van de Perzische prins Dastan (Jake Gyllenhaal) net zo aan zullen slaan als die van Captain Jack Sparrow (Johnny Depp) is nog even afwachten. ‘The Sands of Time’ heeft in ieder geval een hoge amusementswaarde. Dastan is eigenlijk helemaal geen prins, maar een weeskind. Als kleine jongen werd hij door koning Sharaman van Perzië geadopteerd. Die voedde hem op als zijn eigen zoon. Inmiddels is hij uitgegroeid tot een van de beste krijgers, moedig en behendig. Dankzij hem lukt het de Perzen om de heilige stad Alamut in te nemen. Maar wanneer de koning plotseling komt te overlijden, wordt ‘bastaard’ Dastan als moordenaar gezien. Hij slaat noodgedwongen op de vlucht en krijgt in de mooie prinses Tamina (Gemma Arterton) een lastige medevluchter. Zij heeft zo haar eigen redenen om haar stad te beschermen: de Dagger of Time: een dolk die over bijzondere krachten beschikt en dus absoluut niet in verkeerde handen mag vallen.

Jordan Mechner, de bedenker van het videospel waar de film op gebaseerd werd, is gedurende het gehele traject betrokken geweest bij de productie, wat voor de trouwe fans van de game ongetwijfeld een opluchting moet zijn. In de basis is er niet veel veranderd aan het spel en de karakters. Jerry Bruckheimer zag in ‘Prince of Persia’ een uitgelezen kans om de mogelijkheden die de hedendaagse digitale technieken bieden, volop uit te buiten. In de eerste helft van de film weet hij zich nog in te houden en krijgt de kijker rustig de tijd om uit te zoeken wie wie is en wat hun onderlinge relatie is. Naast Dastan en Tamina spelen namelijk ook Dastans broers Tus (Richard Coyle uit de hilarische Britse komedieserie ‘Coupling’) en Garsiv (Tony Kebbell) en zijn oom en vertrouweling Nizam (Ben Kingsley) belangrijke rollen in het verhaal. Voor de komische noot zorgt Alfred Molina als op geld beluste sjeik Amar, die bakken met geld verdient met struisvogelraces. Helaas slaat Bruckheimer als de film net over de helft is compleet door en wordt de kijker getrakteerd op een spervuur aan special effects, overdadige actiescènes en potsierlijke plotwendingen. Het contrast met de eerste helft, waarin ook genoeg actiescènes zitten maar waar het allemaal nog redelijk in balans blijft met elkaar, is groot. Ach, het hoort ook wel een beetje bij Bruckheimer om over de schreef te gaan. Zijn fans nemen het vast voor lief.

Zoals je mag verwachten van een film die wat duiten mocht kosten, ziet de film eruit om door een ringetje te halen. De setting in het Midden-Oosten is met zijn mysterieuze zandvlakten en betoverende stadjes natuurlijk uitermate geschikt als filmlocatie. Cinematograaf John Seale heeft zijn uiterste best gedaan om de juiste sfeer op te roepen. Maar ook de kostuums en de make-up mogen er zijn. Dat geldt zeker ook voor de schitterende soundtrack van Harry Gregson-Williams, waaraan ook Alanis Morissette haar steentje heeft bijgedragen. De meeste aandacht zal ongetwijfeld uitgaan naar de actiescènes en special effects, die zeker de moeite waard zijn. Regisseur Mike Newell liet zich klaarblijkelijk met liefde voor het Bruckheimer-karretje spannen, want hij weet nergens zijn eigen stempel op de film te drukken. Het acteerwerk verdient een dikke voldoende. Om Jake Gyllenhaal, die toch vooral naam maakte als de wereldvreemde antiheld ‘Donnie Darko’ (2001), nu te zien als actieheld is even wennen, maar hij brengt het er helemaal niet onaardig van af. Over de acteercapaciteiten van Gemma Arterton zijn de meningen verdeeld, maar in een avonturenfilm als deze is ze prima op haar plaats. Maar het zijn toch weer de veteranen – Ben Kingsley en Alfred Molina – die het beste voor de dag komen.

Of Jerry Bruckheimer met ‘Prince of Persia’ inderdaad de nieuwe ‘Pirates of the Caribbean’ in huis heeft, valt nog te bezien. Jake Gyllenhaal is, hoe goed hij zijn best ook doet, nog geen Johnny Depp en ‘Prince of Persia’ komt ook de nodige humor tekort. En dat zijn nou de grootste troeven van ‘Pirates’. Maar Bruckheimer levert met dit epische spektakelstuk echter wél weer een blockbuster van formaat af, die amusement met een hoofdletter A representeert. Deze film is precies wat je van Bruckheimer mag verwachten. Hou je van bombastische doch spetterende actiescènes, weelderige decors en een spannend verhaal – en wie houdt daar nou niet van, zo op z’n tijd? Dan word je met ‘Prince of Persia’ in elk geval op je wenken bediend!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 19 mei 2010