Quicksilver Highway (1997)

Regie: Mick Garris | 90 minuten | horror, thriller | Acteurs: Christopher Lloyd, Matt Frewer, Raphael Sbarge, Missy Crider, Silas Weir Mitchell, Bill Nunn, Veronica Cartwright, Bill Bolender, Amelia Heinle, Clive Barker, Cynthia Garris, Kevin Grevioux, Christopher Hart, William Knight, John Landis    

In het relatief kleine wereldje van moderne griezelauteurs zijn Stephen King en Clive Barker begrippen, voor veel devote fans zelfs levende legenden. Hoewel beide auteurs veelvuldig aangetoond hebben dat ze beduidend veelzijdiger zijn, hebben ze hun faam in de loop der jaren toch vooral verworven met indringende griezelverhalen. ‘Quicksilver Highway’ is een door Mick Garris uitgevoerde bewerking van de verhalen ‘Chattery Teeth’ (King) en ‘The Body Politic’ (Barker), afkomstig uit de verhalenbundels ‘Nightmares and Dreamscapes’ en ‘Books of Blood’.

‘Quicksilver Highway’ begint met een pas getrouwd echtpaar dat midden in een bar woestijnlandschap strandt met autopech. Echtgenoot Kerry gaat op zoek naar hulp, terwijl de kersverse bruid Olivia de wacht houdt bij de wrakkige auto. Ze krijgt al snel gezelschap van de mysterieuze reiziger Aaron Quicksilver. Deze reizende verhalenverteller nodigt Olivia uit in zijn camper voor een bloedstollende vertelsessie. Het personage Aaron Quicksilver vormt een uitstekende manier om de twee losse verhalen die aan de basis staan van deze film op natuurlijke wijze met elkaar te verbinden.

Het is veteraan Christopher Lloyd die in de huid van de excentrieke verhalenbard Quicksilver kruipt. Een rol die nagenoeg perfect is toegesneden op de specifieke acteerkwaliteiten van Lloyd. Met veel verve weet hij de duistere, sarcastische en diabolische Quicksilver, een man die naar eigen zeggen in zijn leven de malicieuze snelwegen van het ‘andere Amerika’ heeft bereden, gestalte te geven. Een alternatieve realiteit die in zijn verhalen gestalte krijgt. Het is op zich jammer dat Quicksilver alleen opduikt in de tussenpozen die de twee verhalen met elkaar verbinden, want zijn optreden vormt eigenlijk het hoogtepunt van de film.

Het eerste verhaal uit de inktzwarte koker van de geheimzinnige verteller speelt zich af in de woestijn. Bill Hogan, een man op doorreis pikt een lifter op die achteraf niet al te koosjere bijbedoelingen blijkt te hebben. Maar Bill krijgt hulp uit onverwachte hoek. Het zou flauw zijn om op deze plek reeds te verklappen wie of wat hem uiteindelijk te hulp schiet, maar hou het er maar op dat de verhaaltitel ‘Chattery Teeth’ niet toevallig is gekozen. Dit eerste verhaal uit ‘Quicksilver Highway’ is best aardig, vooral vanwege het psychologische steekspel dat zich gaandeweg tussen de lifter en zijn slachtoffer ontspint en de zwartgallige, humoristische ondertoon die als een krachtige ader onder het verhaaloppervlak pulseert. Bovendien speelt het verhaal aardig in op primaire oerangsten die in het binnenste van de meeste gewone mensen huizen.

Het verhaal ‘The Body Politic’ komt wat minder overtuigend uit de verf. Toegegeven, het is ook een verhaal dat zich niet zo gemakkelijk geloofwaardig naar het scherm laat vertalen. ‘The Body Politic’ gaat namelijk over handen die in opstand komen en zich los willen maken van het lichaam waaraan ze vastzitten. De handen willen doen waar ze zelf zin in hebben, wat betekent dat het tirannieke juk van de naar controle smachtende geest afgeworpen moet worden. ‘

The Body Politic’ was al niet een van de beste verhalen uit de kwaliteitsbundel ‘Books of Blood’, maar blijft op het scherm helemaal hangen in middelmaat. Dat komt allereerst omdat een aantal scherpe randjes van het originele verhaal zijn afgeslepen om ‘Quicksilver Highway’ televisiegenieker te maken. Verder helpt het ook niet echt dat de computeranimaties van de lopende handen niet overdreven overtuigend overkomen. Op zich jammer, want het acteerwerk dat Matt Frewer af en toe demonstreert met zijn handen is bewonderenswaardig.

Een wereldfilm is ‘Quicksilver Highway’ zeker niet, maar dat wil niet zeggen dat er aan deze prent absoluut geen lol valt te beleven. Een ideale film om bij voorkeur in de luwe avonduren lekker wat stoom bij af te blazen.

Frank Heinen