Real Steel (2011)

Regie: Shawn Levy | 127 minuten | actie, drama, science fiction | Acteurs: Hugh Jackman, Evangeline Lilly, Kevin Durand, Anthony Mackie, Hope Davis, Phil LaMarr, James Rebhorn, Dakota Goyo, Olga Fonda, David Alan Basche, Karl Yune, Jahnel Curfman, Steven Hugh Nelson, Richard Goteri, Torey Adkins

Het zit niet bepaald mee voor Charlie Kenton (Hugh Jackman). De voormalige bokser heeft grote schulden en zijn robot Ambush wordt gemold door een stier tijdens een gevecht op een jaarmarkt in een Texaans stadje. Dan hoort hij tot overmaat van ramp dat zijn ex-vriendin, die hij tien jaar niet meer heeft gezien, is overleden. Uit die relatie heeft hij een 11-jarige zoon, genaamd Max (Dakota Goyo), maar hij heeft de jongen schandalig verwaarloosd. Omdat hij geen zin heeft in de voogdij, sluit hij een deal met Marvin (James Rebhorn), de steenrijke echtgenoot van Max’ tante Debra (Hope Davis). Voor 100.000 dollar draagt Charlie de voogdij over, maar neemt daarbij wel Max op sleeptouw gedurende de zomer.

Charlie koopt van het geld de robot Noisy Boy, die nog voor de Liga heeft gevochten, maar ook die wordt vrij snel een kopje kleiner gemaakt. Net goed, zou je denken, want Charlie is een ontzettende eigenwijze rotzak, die zijn hervonden zoon behoorlijk slecht behandeld. Het is aan de charme van Jackman en zijn acteerwerk te danken dat je als kijker geen vreselijke hekel aan hem gaat krijgen. Dan, bij een vergezochte reddingsscène op een vuilnisbelt, vindt Max een sparringsrobot genaamd Atom. Met een paar aanpassingen, wordt Atom als underdog inzet bij gevechten tegen veel grotere en geavanceerdere robots. Tot de onvermijdelijke kampioenswedstrijd opduikt tegen de onverslaanbare robot Zeus.

‘Real Steel’ is een typisch (Amerikaans) sportverhaal, waarin een schijnbaar kansloos individu of team, na allerlei tegenslagen door doorzettingsvermogen en inspiratie toch keer op keer terug weet te komen en succes weet te boeken. Niet alleen omdat de sport in kwestie boksen is, doet de film sterk aan ‘Rocky’ denken. Sterker nog, het scenario lijkt voor een groot deel gekopieerd. Hier gaat het adagium “beter goed gejat dan slecht bedacht” op en door de originele uitwerking met robots is het is geen schande om een Oscar-winnaar voor beste film na te volgen. De tweede verhaallijn is ook al zo’n bekende: een afwezige vader en een opstandige zoon die gedwongen worden een band op te bouwen en langzaam maar zeker naar elkaar toe groeien. Ondanks het feit dat dit concept behoorlijk uitgekauwd is, weten Jackman en Goyo het toch fris te brengen. Een tikje vreemd is wel dat Charlie nooit naar Max’ moeder vraagt of haar dood ter sprake komt en hoe de jongen zich daarbij voelt. Het lijkt erop alsof die scènes op de montagetafel gesneuveld zijn, wat wel een beetje wringt.

Clichématig scenarioschrijven daargelaten, waar het uiteindelijk echt om gaat in een film over boksen zijn uiteraard de gevechten. De makers hebben met een combinatie van robot-modellen, motion capture en digitale effecten, een prachtig resultaat geboekt. Als kijker heb je geen moment het idee dat je naar trucage zit te kijken en de vechtscènes zien er spectaculair uit. Waar drie ‘Transformers’ films faalden, slaagt ‘Real Steel’ erin om overtuigende gevechten te laten zien tussen de robots, waarbij je de actie ook daadwerkelijk kunt volgen. Dus geen snel gemonteerd en onoverzichtelijk gooi- en smijtwerk, maar twee stalen monsters die elkaar in een beperkt strijdperk helemaal verrot slaan. Mede door het werk van voormalig bokskampioen Sugar Ray Leonard, die de vechttrainingen en de “moves” van de robots verzorgde, ziet het er allemaal zo realistisch uit dat het niet eens zo heel moeilijk is voor te stellen dat – met de voortschrijdende technologie – in de toekomst metershoge robots tegen elkaar gaan vechten. Tot die tijd dan maar op film, met het zeer vermakelijke ‘Real Steel’.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 november 2011
DVD- en blu-ray-release: 21 maart 2012