Return of the Living Dead III (1993)

Regie: Brian Yuzna | 97 minuten | horror, romantiek, science fiction | Acteurs: “Kent McCord, James T. Callahan, Sarah Douglas, Melinda Clarke, Abigail Lenz, J. Trevor Edmond, Jill Andre, Michael Decker, Billy Kane, Mike Moroff, Julian Scott Urena, Pia Reyes, Sal Lopez, Dana Lee, Michael Deak, Michael Northern, Basil Wallace, Joe Sikorra, David Wells, Clarence Epperson, Anthony Hickox, Brian Peck, Christopher Landert, Gary Schmoeller”

Deze film uit 1993 is het derde deel in de ‘Return of the Living Dead’ filmserie. Na de gebeurtenissen in het vorige deel heeft het leger de zombies opnieuw in containers bevroren en is nu aan het experimenteren geslagen om de zombies te transformeren in highly effective bioweapons. Helaas komt het leger er op pijnlijke wijze achter dat de tot leven gewekte zombies moeilijk beheersbaar en uiterst agressief zijn wanneer de eerste opgestane zombie in het militaire complex hardhandig zijn moordlust op het laboratoriumpersoneel botviert. Veelbelovende vooruitzichten dus wanneer Curt niet alleen zijn verongelukte vriendin Julie maar ook andere zombies tot leven wekt en Julie op de vlucht voor het leger de nodige onaangename zombietrekjes gaat vertonen.

Tegelijk met de eerste beelden van de losbrekende zombie in het laboratorium valt de mate op waarin de insteek van deze productie afwijkt van de twee eerdere delen van de ‘Return of the Living Dead’ serie. Ging het in de films uit 1985 en 1988 om een combinatie van horror en humor, hier is het in de eerste plaats horror dat de klok slaat. Een serieuzere en meer duistere benadering waarin het vooral gaat om de belevenissen van Curt en zijn vriendin Julie en ze lange tijd uit handen van het leger moeten zien te blijven. Opvallend is de mate waarin regisseur Yuzna de tragische liefdesperikelen tussen Curt en Julie centraal stelt. Dankzij Yuzna’s aanpak komt de het medeleven en de betrokkenheid met hen beiden ten goede. Dit in tegenstelling tot de voorgaande films waarin, hoewel ook mede veroorzaakt door de humoristische insteek die daarin aanwezig is, dit niet bijster diepgaand is. Ook de mate van voorspelbare en herkenbare zombie-elementen wijkt af van die in de eerdere films. Geen van mistnevels doortrokken begraafplaats, geen zombies die zich uit de aarde van hun graven werken en geen zich herhalende ontwikkelingen zoals die in het eerste en tweede deel van deze reeks aanwezig waren. Regisseur Yuzna heeft daarentegen voor de nodige onvoorspelbare verhaallijnen in zijn film gekozen. Geen slechte keuze, want nogmaals een herhaling van de gebeurtenissen in de eerdere films zou inmiddels wel wat veel van het goede worden.

En met de benadering die Yuzna hanteert weet hij zijn film verdienstelijk vorm te geven. Curt en Julie’s belevenissen leiden voor de horrorfan tot tal van gewaardeerde ontwikkelingen. Julie heeft niet alleen trek in de hersens van haar slachtoffers maar ook in andere lichaamsdelen die ze van wie dan ook maar te pakken kan krijgen. Ze gaat doelbewust en nietsontziend in de aanval en daarnaast hebben haar bijtgrage neigingen het ontstaan van nieuwe zombies tot gevolg. En Curts handelen in het laboratorium draagt er ook niet bepaald toe bij dat het experiment van het leger naar wens verloopt. Redenen en mogelijkheden genoeg dus om met de diverse de kop opstekende zombies weer in een aardig tempo de nodige geslaagde schrikmomenten, achtervolgingen, narrow escapes en hardhandige confrontaties de revue te laten passeren. Confrontaties waarin zowel het leger als andere kwaadwillenden naar het meest uiteenlopende wapentuig moeten grijpen en waarin, ondanks het overheersend horrorgehalte in deze film, door de herhaaldelijke overtrokkenheid van het optredend geweld de nodige humor her en der duidelijk aanwezig is.

Uiteraard, om de nodige verscheurende taferelen aannemelijk te maken, beschikken de opnieuw uit het graf opgestane zombies weer over een eeuwige vraatzucht naar het vlees van de levenden. Wel is het aantal op de proppen komende zombies stukken minder dan in de voorgaande delen van deze serie. Gevolg is dat de frequentie waarin de zombies in de eerste twee delen voorkwamen hier beduidend bij achterblijft, maar de mate waarin er van hun verschijning gebruik wordt gemaakt wordt wel gekoppeld aan een uiterst effectief optreden van hun kant. In overeenstemming met de insteek waarmee dit derde deel is gemaakt komen de diverse bloederige taferelen bij het maken van hun slachtoffers geslaagd en explicieter in beeld dan voorheen, reden waarom de liefhebbers van dit soort beelden er hun lol weer mee op kunnen. En, wat tenslotte wellicht ook humoristisch overkomt, is het uiterlijk van de opnieuw tot leven gekomen zombies. Ze zijn dreigend genoeg, maar door de meer dan ooit groteske aanblik die ze bieden door de overtrokkenheid in hun uiterlijk zijn ook hier de nodige komische noten wel te onderkennen.

Verdienstelijk acteerwerk van de diverse betrokkenen. De ster van de film is Melinda Clarke die in een keurig optreden als Julie zowel dreiging weet uit te stralen maar ook sympathie in haar pijnlijk zombie-bestaan weet op te wekken. Aardig acteerwerk van J. Trevor Edmund die als Curt lange tijd met haar op de vlucht is voor de autoriteiten. Ook degelijk werk van Basil Wallace die als de zwerver Riverman Curt en Julie de helpende hand biedt. Ook leuk werk van de overige acteurs die zowel de diverse gezagsdragers als de bende latino’s gestalte geven. Het bovenstaande maakt ‘Return of the Living Dead III’ tot een op meerdere onderdelen geslaagde zombiefilm. Een film die niet bepaald overeenkomt met de eerste twee delen van deze serie en daarom met name voor de verstokte fans van de eerste twee delen een te misleidende titel heeft, maar die voor de ware zombieliefhebber opnieuw meer dan genoeg te bieden heeft.

Frans Buitendijk