Revolutionary Road (2008)
Regie: Sam Mendes | 119 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Leonardo DiCaprio, Kate Winslet, Kathy Bates, Kathryn Hahn, Michael Shannon, Max Casella, Zoe Kazan, Ryan Simpkins, David Harbour, Dylan Clark Marshall, Kristen Connolly, Ty Simpkins, Sean Cullen, Timothy McCartney, Lorian Gish, Maria Rusolo, Adam Mucci, Jared Morrison, Jason Etter, John Behlmann, Timothy Warmen, Will Vought, Jonathan Roumie, David Campbell, Mary DeBellis, Brennan McKay, Evan Covey, Jay Ferraro, Les Gardonyi, Gregory Guy Gorden, Zoe Hartman, Rob L. Hubbard, Cristina Marie, Sean Marrinan, Chris Miskiewicz, Robert Niebrzydowski, Carly Petrina, Jay O. Sanders, Harry L. Seddon, Kal Thompson, Arnold ‘Doc’ Watson, Gail Yudain, Ted Yudain
De Amerikaanse film ‘Revolutionary Road’ vertelt een verhaal dat al vaker op het scherm is gebracht. Het benauwende leven in Suburbia kwam eerder voorbij in films als ‘Little Children’, ‘American Beauty’ en ‘The Ice Storm’; de sociale bekrompenheid van de jaren 50 kennen we nog van het prachtige ‘Far from Heaven’. Hoewel ‘Revolutionary Road’ weinig aan die vermaarde voorgangers heeft toe te voegen is het een pracht van een film.
Gedeeltelijk komt dat door het geweldige team dat regisseur Sam Mendes (‘American Beauty’) om zich heen verzamelde. Thomas Newman zorgde voor een ingetogen en fraaie score en Roger Deakins verzorgde de al even ingetogen en fraaie visuals. Met echtgenote Kate Winslet en Leonardo DiCaprio had Mendes de beschikking over twee van de beste acteurs van hun generatie. Vooral Winslet is fenomenaal als de wanhopige April Wheeler, een vrouw die al haar dromen en ambities ziet stranden in een leven vol sleur. Twijfel, hoop, wanhoop en agressie wisselen elkaar af in een rol die voor de actrice emotioneel slopend moet zijn geweest.
Ander sterk punt zijn de vlijmscherpe dialogen. ‘Revolutionary Road’ gaat niet alleen over een leven in de middelmaat maar ook over het dodelijkste wapen van de ontwikkelde mens: het woord. Die woorden richten enorme schade aan, maar verbergen tegelijk de ware bedoelingen van de personages en spelen een bijna perverse rol in relationele machtsspelletjes. En als er dan een personage langskomt dat de waarheid spreekt, zoals de geestelijk gestoorde zoon van vrienden van de Wheelers, is het slagveld helemaal niet meer te overzien. Het is tekenend dat de gelukkige momenten in de film – en die zijn er zelden – de momenten zijn waarin wordt gezwegen of gedanst of waarin simpelweg het geluid wordt uitgezet.
Omdat belangrijke zaken in ‘Revolutionary Road’ zich vaak verbergen achter leugens en geforceerde gezichtsuitdrukkingen, is de film wat hoogdrempeliger dan zijn beroemde voorgangers. Komt bij dat het verhaal, in tegenstelling tot bijvoorbeeld ‘American Beauty’, nauwelijks relativering kent, wat het bekijken tot een emotionele uitputtingsslag maakt. Bovendien wacht op het eind geen enkele troost, en ook dat zal veel kijkers rauw op het dak vallen. Maar voor wie er voor open staat, is deze in gal gedrenkte kruising tussen ‘Little Children’ en ‘Far from Heaven’ een drama om niet te missen. Niet vernieuwend, wel ijzersterk.
Henny Wouters
Waardering: 4
Bioscooprelease: 22 januari 2009