Rising Sun (1993)
Regie: Philip Kaufman | 125 minuten | actie, drama, misdaad, thriller | Acteurs: Sean Connery, Wesley Snipes, Harvey Keitel, Cary-Hiroyuki Tagawa, Kevin Anderson, Mako, Ray Wise, Stan Egi, Stan Shaw, Tia Carrere, Steve Buscemi, Tatjana Patitz, Peter Crombie, Sam Lloyd, Alexandra Powers
‘Rising Sun’ is gebaseerd op het boek van Michael Crichton, die ook geestelijk vader is van bijvoorbeeld ‘E.R’, ‘Jurassic Park’, ‘Disclosure’ en ‘Coma’. Een spannend verhaal schrijven is aan hem wel besteed. Je kunt de geloofwaardigheid van zijn hersenspinsels in twijfel trekken, maar onderhoudend zijn ze wel. ‘Rising Sun’ is een aardige film geworden. Dat komt onder meer door de aanwezigheid van Sean Connery, die de mysterieuze John Connor speelt. Ook Harvey Keitel, die de recht-toe-recht-aan detective Tom Graham speelt, maakt de film het bekijken waard. Al zijn het niet hun sterkste vertolkingen.
De moord op een blonde Amerikaanse jongedame in het Los Angeles kantoor van een Japanse firma kan niet door Tom Graham alleen onderzocht worden, hij is daar iets te ongenuanceerd voor. Daarom worden Web Smith (Wesley Snipes) en John Connor (Sean Connery) ingeschakeld. Connor lijkt niet meer te werken voor de LAPD, maar er wordt zo nu en dan nog van zijn kennis gebruikt gemaakt. Waarom en hoe dat precies zit, wordt niet duidelijk. Duidelijk is wel de rolverdeling: Connor is de alwetende en Smith de junior die braaf hier en daar wat mag zeggen, maar altijd weer op zijn plaats wordt gezet door de wijzere Connor.
Connor gebruikt te pas en te onpas wijze woorden, om de Japanse denk- en handelswijze te onderstrepen. Wanneer Smith opgetogen een nieuwe aanwijzing natrekt, tempert Connor het enthousiasme: ‘When something looks too good to be true, then it’s not true’. Van die dingen dus.
De aanwijzingen in de zaak leiden naar een stukje opgenomen video, bewaart op een mini laserdisk. Het lijkt erop dat de opnamen gemanipuleerd zijn (dat ziet alleen Connor) en dat brengt ons bij een kelder in een universiteitsgebouw waar de Japanse Jingo Asakuma (Tia Carrere) het beeld kan bewerken om zo de ware identiteit van de moordenaar te achterhalen. Smith vindt deze Jingo wel erg aantrekkelijk en we belanden in een overbodige afdwaling in het verhaal. Omstandig wordt uitgelegd waarom zij vertrokken is uit Japan; zij werd verliefd op een veel oudere blanke man. Helaas heeft de film nog een personage die geen directe functie lijkt te hebben: Eddie Sakamura (Cary-Hiroyuki Tagawa), zoon van de directeur. Alleen een excuus om een mislukte arrestatie te laten zien, terwijl Eddie omgeven wordt door half blote dames, lijkt zijn aanwezigheid te rechtvaardigen.
Philip Kaufman, die ondermeer ‘The Right Stuff’ en ‘Unbearable Ligtness Of Being’ regisseerde, heeft van ‘Rising Sun’ een vakkundige thriller weten te maken. De montage zorgt er voor dat de vaart er in blijft maar het Crichton-verhaal laat af en toe de ogen knipperen van ongeloof. En helaas, Sean Connery laat niet zijn beste rol zien. De Japanse mystiek, de reden waarom Connor bij de moordzaak wordt betrokken, is af en toe voelbaar, maar te weinig om de hele film boeiend te houden.
Gerard de Bruijn
Waardering: 3
Bioscooprelease: 11 november 1993