Rocky V (1990)

Regie: John G. Avildsen | 104 minuten | actie, drama | Acteurs: Sylvester Stallone, Talia Shire, Burt Young, Sage Stallone, Burgess Meredith, Tommy Morrison, Richard Gant, Tony Burton, Michael Williams, Jimmy Gambina, Kevin Connolly, Elisabeth Peters

Onnodig vijfde deel in de reeks van ‘Rocky’-films. Het had zo mooi kunnen zijn. De regisseur van de allereerste ‘Rocky’, John G. Avildsen, doet ook de (voorlopig) laatste ‘Rocky’-film. Je maakt snel een verhaal, gebruikt dezelfde cast als in de voorgaande delen en klaar is Kees. Niet dus.

De cast is bekend en weinig verrassend. Wederom komen Sylvester Stallone, Talia Shire, Burt Young, Tony Burton en Burgess Meredith voorbij. Wacht eens even: Ging Meredith niet dood aan een hartaanval in ‘Rocky III’? Ja, maar in deel vijf is hij plotseling terug!

Nieuw in het geheel is de jonge bokser Tommy Gunn (Tommy Morrison), die het wil maken als bokser, net als Rocky veertien jaar eerder. Al snel is duidelijk dat Morrison beter bokst dan acteert. Zijn onbeholpen gedrag is in het begin nog te pruimen, maar irriteert na verloop van tijd. Morrison speelde na Rocky V in geen enkele film meer. Nog irritanter is Richard Gant als bokspromotor George Washington Duke. Gant houdt geen moment zijn mond dicht en zijn mooie praatjes zijn zo doorzichtig dat je binnen tien minuten weet wat voor type hij is. Het vervelende is dat hij in de anderhalf uur daarna hetzelfde verhaal blijft afdraaien.

‘Rocky V’ is een brug te ver. Het gevaar van het keer op keer recyclen van het succesverhaal Rocky Balboa is dat de formule niet meer werkt. Zo maakt het Stallone niet uit dat zijn oude vriend, Burt Young, hem bankroet maakt. Dat is nog eens vriendschap! Daarnaast is Tommy Gunn een slap aftreksel van de Rocky Balboa uit voorgaande episodes. Bokspromotor Gant voegt wat slechte ingrediënten toe aan het toch al niet best riekende drankje en als klap op de vuurpijl krijg je de zoon van Rocky (Sage Stallone)! Stallone junior krijgt een paar klappen op school en gaat ook bokstraining volgen. Net als papa: Joepie!

Lichtpunt in een verder tamelijk donkere omgeving vormt de wonderbaarlijke terugkeer van Stallone’s oude trainer, Meredith. De scène van een aan lager wal geraakte Stallone die denkt aan Meredith in betere tijden is goed. Rocky’s voormalige coach staat letterlijk in het spotlicht van een boksring en geeft zijn pupil levenslessen op de bekende rauwe en tegelijkertijd ontroerende wijze. Exemplarisch voor ‘Rocky V’ is dat de krachtigste momenten bestaan uit deze terugblik en een aantal andere flashbacks uit eerdere afleveringen van Rocky.

Stallone had er beter aan gedaan te stoppen op het hoogtepunt, na het duel met de Rus Drago in deel vier. ‘Rocky V’ voegt niets toe aan de geëffende paden, begint tegen te staan en haalt de glans van voorgaande delen. De schaarse hoogtepunten zitten goed verstopt en de tegenvallers zijn alom aanwezig. ‘Rocky V’ kreeg maar liefst acht nominaties voor een Razzie, de tegenhanger van de Oscars, onder andere voor Stallone als slechtste hoofdrolspeler. Rocky verdient een beter afscheid.

Robbert Bitter

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 14 december 1990