Role Models (2008)

Regie: David Wain | 99 minuten | komedie | Acteurs:  Seann William Scott, Paul Rudd, Christopher Mintz-Plasse, Bobb’e J. Thompson, Elizabeth Banks, Jane Lynch, Ken Jeong, Ken Marino, Kerri Kenney, A.D. Miles, Joe Lo Truglio, Matt Walsh, Nicole Randall Johnson, Alexandra Stamler, Carly Craig

De pitch van ‘Role Models’ mag dan een simpele heten, dat hoeft geen reden te zijn de film links te laten liggen. Met de cv’s van Seann William Scott (‘American Pie’), Paul Rudd (‘Knocked Up’) en Elizabeth Banks (‘The 40 Year Old Virgin’) weet je ook wat je in huis krijgt; de uitstekend op elkaar ingespeelde cast staat garant voor anderhalf uur r-rated comedy van de bovenste plank.

Regisseur David Wain (‘The Ten’), die met Rudd en Ken Marino ook het script schreef, weet de komieken makkelijk te vinden en zet ze op hun plaats: Scott als eeuwige losbol; Rudd als uitgebluste burgerman; Banks de goedlachse schoonheid. Nog een paar komische talenten erbij (Lynch; Mintz-Plasse; Marino; Miles) en we zijn los.

‘Role Models’ begint gelijk goed: Danny is zijn leven zat en kaffert een Starbucks-medewerkster uit omdat ze de bestelling ‘a large coffee’ niet begrijpt – ze kennen daar alleen Italiaans; daarop wordt hij door zijn vriendin Beth (Banks) terstond verlaten, met bovenstaande taakstraf als uiteindelijk gevolg.

Als Danny in het kinderopvangcentrum Sturdy Wings vervolgens wordt opgezadeld met de aan Fantasy-games verslaafde Augie (Christopher Mintz-Plasse) en vrouwenversierder Wheeler met de door vieze taal geobsedeerde Robbie (Bobb’e J. Thompson) zou je al bijna schrijven ‘als dat maar goed gaat!’.

Want dat gaat het, al is het dan met veel grove taal, sexual innuendo en een – overigens subtiele – dosis feelgood: ‘sometimes, it takes a village idiot to raise a child’. Nou, dat van die dorpsgek valt wel mee en Danny en Wheeler veranderen ook iets te gemakkelijk in kindervrienden. De genreclichés worden in ‘Role Models’ echter succesvol vermeden, juist door er de draak mee te steken.

Een reclamespot voor het kinderbureau is een vroeg hoogtepunt in de film, evenals de performance van Lynch als directrice Sweeny – een ex-cokeverslaafde die ‘mensen wil helpen’; de scène aan tafel bij de vreselijke ouders van Augie is ook schrijnend mooi. En de manier waarop het Fantasy-wereldje (in dit geval geënsceneerde Middeleeuwse veldslagen) in de film wordt neergezet is ronduit hilarisch.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 12 maart 2009