Ronal the Barbarian – Ronal Barbaren (2011)

Regie: Kresten Vestbjerg Andersen, Thorbjørn Christoffersen, Philip Einstein Lipski | 89 minuten | animatie, fantasie, komedie | Engelse stemmencast: Pierce Cravens, Ben Bledsoe, Dee Snider, Louis Lombardi, Ashley Carin, Watt White

Het zit de arme Ronal niet mee in het leven. Toen de sterkste Barbaar ooit, de machtige Cron, het leven liet, en zijn kracht in de vorm van zijn bloed aan de overige Barbaren schonk, was er helaas niet genoeg bloed over voor Ronal. Als gevolg hiervan is hij een slungelige slappeling gebleven, terwijl de rest van zijn dorpsgenoten de kracht van Cron erfden en tot brede spierbundels uitgroeiden. Onoverwinnelijk zijn deze Barbaren, totdat op een dag een leger onder aanvoering van de zo mogelijk nog sterkere Lord Volcazar de Barbaren aanvalt. Iedereen wordt ontvoerd. Iedereen behalve Ronal, die met zware tegenzin (‘op een queeste kun je alleen maar vermoord worden’ is zijn motto) de rest van zijn dorpsgenoten moet redden.

In de Deense animatiefilm ‘Ronal the Barbarian’ volgen we Ronal in zijn lange en schier onmogelijke tocht om zijn vrienden te bereiken. De tocht brengt hem langs vreemde plekken en mensen, zoals de toren van de elven en een vreemde groep vrouwelijke strijders, die al in tijden geen man meer hebben gezien. Ook zijn reisgezelschap is nogal onorthodox. Ronal gaat op stap samen met de immer zingende Alibert, de stoere en sterke Zandra en de metroseksuele elf Elric die als gids het stel hoort te begeleiden. Doel van de queeste is om eerst het zwaard van Cron te vinden, een zwaard wat nog niemand ooit gevonden heeft. Alleen met dit zwaard kan de kwade Volcazar namelijk verslagen worden.

Zoals het nogal aparte reisgezelschap al doet vermoeden heeft ‘Ronal the Barbarian’ niet de intentie om al te serieus voor de dag te komen. Dit gevoel wordt bevestigd door het nogal lollige uiterlijk van de film en met name het taalgebruik van de personages, dat ronduit grof te noemen is. Zo zal het ‘f-woord’ regelmatig de revue passeren en is een deel van de humor nogal seksistisch van aard. Het is een aparte keuze en gelukkig is het niveau van de grappen net niet te puberaal, maar wel op het randje en flauwe grappen worden met goede afgewisseld. ‘Ronal the Barbarian’ is absoluut geen film voor jonge kinderen, iets dat gezien het op het eerste gezicht vrij aandoenlijke uiterlijk als een lichte verrassing komt.

Daar waar ‘Ronal the Barbarian’ met het grove taalgebruik nog wel wegkomt, daar geldt dit helaas niet voor het verhaal, dat echt te voorspelbaar is. Want hoewel de personages en locaties nog vrij goed getroffen zijn, daar geldt hetzelfde helaas niet voor de uitvoering van het verhaal. En dus wordt de kijker getrakteerd op een te voorspelbare reis waarbij Ronal probeert zijn dorpsgenoten te redden en uiteraard ook zijn eigen imago hierdoor moet proberen op te krikken. Er zijn vrijwel geen verrassende wendingen te bespeuren en dat is wel een gemis. Met het excentrieke gezelschap waren er meer mogelijkheden dan deze ietwat te verplichte speurtocht. Hierdoor lukt het de slungelige Ronal en zijn vrienden niet om meer te zijn dan een vermakelijke animatiefilm die helaas tekort schiet om zich met de echte toppers binnen het genre te meten.

Martijn Scheepers

Waardering: 3

Bioscooprelease: 6 september 2012