Rurôni Kenshin: Seisô hen (2001)

Regie: Kazuhiro Furuhashi | 70 minuten | actie, drama, animatie | Engelse stemmencast: J. Shanon Weaver, Judson L. Jones, Gary G. Haddock, Shaneye Ferrell, Derek Wade, Ken Webster, Clay Towery, Bill Wise, Bill Harwell

‘Rurôni Kenshin: Seisô hen’ is het vervolg op ‘Rurôni Kenshin: Meiji kenkaku roman tan: Tsuioku hen’. De Westerse markt zal deze films beter kennen onder de naam ‘Samurai X’. Net als in de eerste film, draait het in ‘Seisô hen’ om de samoerai Kenshin Himura. Dit vervolg speelt zich tien jaar later af. Er is ondertussen veel gebeurd in Kenshin’ s leven. Na de dood van zijn eerste vrouw Tomoe, is Kenshin hertrouwd met Kaoru, een jonge vrouw die martial arts-lessen geeft in haar eigen dojo. Kaoru houdt zielsveel van Kenshin, maar ze voelt dat de gesloten Kenshin zich niet kan binden aan haar. Het gewelddadige verleden van haar man drijft een wig in hun relatie.

De Rurôni Kenshin-serie draait om de gevoelens van Kenshin Himura. De idealen van de jonge samoerai bleken gebaseerd te zijn op lucht. Alles waar Kenshin voor stond is uiteindelijk een illusie gebleken. Om mensen te beschermen, heeft Kenshin moeten doden. En doden was iets waar hij goed in was. De oorlog in de Japanse 19e eeuwse Meiji-periode heeft hem gevormd tot een nietsontziende moordmachine. Zijn bijnaam Hitori Battousai (de slachter) achtervolgd hem. Zelfs tien jaar later kan Kenshin zich niet losmaken van zijn verleden. Zijn donkere kant laat hem niet los. Zijn nieuwe vrouw, Kaoru, ziet zijn zachte kant en is bereid om de zonden van haar man te vergeten. Maar Kenshin kan zichzelf niet vergeven. Zijn innerlijke demonen laten hem niet met rust. Hij gunt zichzelf geen geluk en heeft een emotioneel schild om zich heen gebouwd. Niemand kan dichtbij hem komen. Als de samoerai eindelijk toenadering zoekt tot Kaoru is het al te laat, Kenshin is ongeneeslijk ziek.

‘Rurôni Kenshin: Seisô hen’ is eigenlijk een hervertelling van de Japanse televisie-serie, een soort samenvatting dus. Een groot verschil met de tekenfilmserie is dat deze film veel serieuzer van toon is. Bovendien is de animatie veel realistischer en volwassener getekend. Deze film ligt in het verlengde van de speelfilms. Een goede zet van de makers, want zo overtuigt het drama veel beter. Trage close-ups en ingetogen muziek vertellen het verhaal. De film werkt met een flashbackstructuur. Kenshin’ s herinneringen en Kaoru’ s gedachtes worden zo mooi afgewisseld. Zo wordt het leven van de samoerai belicht, zijn donkere kant en zijn zachtaardige innerlijk. De balans wordt aan het einde opgemaakt, was Kenshin een goed mens of niet?

De karakteruitdieping is werkelijk briljant. De tragische personages zijn geen typische helden of schurken. Regisseur Kazuhiro Furuhashi werkt eerder met grijze schemergebieden. Geen enkel mens is goed of slecht. Iedereen heeft zijn goede of slechte kantjes in zijn of haar karakter. De mensheid probeert een zo goed mogelijk leven te lijden, de invulling daarvan is voor iedereen anders. Uiteindelijk komt de beoordeling, is het leven geworden wat je voor ogen had?

Omdat elk karakter in de film zo goed is uitgewerkt, is het makkelijk om je met allemaal te identificeren. De thematiek van de film is erg filosofisch en de dromerige beelden versterken de zwartgallige sfeer. Het verhaal van Kenshin Himura is een sombere en zware film geworden. Ondanks de tragiek is de prent wel hoopvol. Dat zorgt voor een erg diepe prent die je aan het denken zet. Een moderne klassieker in het animatiegenre.

Frank v.d. Ven