Sexy Killer – Sexykiller, morirás por ella (2008)

Regie: Miguel Martí | 85 minuten | actie, horror, komedie | Acteurs: Macarena Gómez, Alejo Sauras, César Camino, Ángel de Andrés López, Juan Carlos Vellido, Nadia Casado, Juan Díaz, David Tenreiro, Fernando Ramallo, Ramón Langa, Jimmy Barnatán, Eloi Yebra, Paco León, Luciano Federico, Andreu Castro   

‘Sexy Killer’ opent met shots van een hoofd in een koelkast, een gezond aantal ontblote borsten en de laatste minuten van het leven van een voyeur die zich voor de gelegenheid in de kenmerkende outfit van ’s wereld meest beroemde ‘serial slasher’ heeft gehesen. Deze Spaanse film heeft bovendien SM-minnende zombies, one-liners en een eindeloze serie verwijzingen naar horrorklassiekers in de aanbieding. Wie zich op dit punt nog niet geroepen voelt om naar de winkel te rennen, kan evenwel stoppen met lezen.

Studente Barbara (Macarena Gómez) is de Jack the Ripper van haar universiteit. Iedereen die ze niet mag (evenals een hoop mensen die ze wél mag) wordt zonder pardon over de kling gejaagd. Waarom ze zich zo gepassioneerd inzet voor het ontvolken van haar leefomgeving blijft een raadsel: “Ach… moet alles een reden hebben dan?!” snauwt ze bits richting de camera. De politie is uiteraard volkomen onbekwaam, en dus kan ze in de stijl van American Psycho Patrick Bateman rustig haar gang blijven gaan. “Duidelijk zelfmoord,” luidt het oordeel van de flikken als weer eens iemand gekneveld uit een raam is gestort.  ‘Sexy Killer’ is één van de zeldzame films die levert wat het belooft: in dit geval een eindeloze aaneenschakeling van actiescènes, absurdistische situaties (denk aan reclamespotjes voor moordenaars) en opvallend korte dialogen die vooral om seks draaien. Alvast een waarschuwing voor mensen met tere zielen: het aantal gruwelijke moorden dat in ‘Sexy Killer’ op het scherm wordt getoverd is erg hoog. Bovendien worden de slachtpartijen door moordenares Barbara steevast voorzien van educatief commentaar.

Als kijker besluipt je dan ook al snel de vraag of je naar een speelfilm of naar een instructievideo voor vrouwelijke seriemoordenaars zit te kijken. Wie zich bijvoorbeeld altijd al heeft afgevraagd hoe je moorden en afvallen het beste kan combineren, vindt die antwoorden vermoedelijk slechts in ‘Sexy Killer’, de autobiografie van seriemoordenares Elizabeth Bathóry en misschien in de volgende gastronomische bijbel van zelfbenoemde ‘gewichtsconsulente’ Sonja Bakker.  Een originele kwaliteitsfilm afleveren binnen een genre dat al tot op de laatste druppel leek te zijn uitgemolken is een prestatie, dus hulde aan regisseur Miguel Martí. Zo is het op z’n minst opmerkelijk te noemen dat de slachtoffers van de lieftallige Barbara weer terug keren uit het graf om wraak te nemen op hun moordenaar (iets dat helaas al wordt weggeven op de cover). Daarnaast richt de moordenares zich vaak tot de camera om een gesprek met de kijker aan te knopen; iets waar Hannibal Lector een voorbeeld aan kan nemen.

Cynische horrorliefhebbers die het doorgaans maar niks vinden dat er toch nog zo’n irritante figurant de aftiteling weet te halen, kunnen vermoedelijk hun lol niet op met ‘Sexy Killer’. Zelfs de in roze kleertjes getooide poedel Jason is namelijk niet veilig in het gezelschap van de psychotische Barbara, die oogt als een bizarre kruising tussen Barbie, Lara Croft en Michael Jackson. Het enige noemenswaardige minpunt aan de film is de naam. Met een titel als ‘Sexy Serial Killer Vs. Zombies’ was een status als cultklassieker bijna gegarandeerd geweest.

Tom van Leeuwen