Shopgirl (2005)

Regie: Anand Tucker | 104 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Steve Martin, Claire Danes, Jason Schwartzman, Bridgette Wilson, Sam Bottoms, Frances Conroy, Rebecca Pidgeon, Samantha Shelton, Gina Doctor, Clyde Kusatsu, Romy Rosemont, Joshua Snyder, Rachel Nichols, Shane Edelman, Emily Kuroda

Claire Danes speelt de alleenstaande Mirabelle Buttersfield, een jonge vrouw die duidelijk haar dromen nog niet heeft weten waar te maken. Ze heeft als handschoenenverkoopster bij een exclusieve winkel een baan die totaal niet bij haar past en ze is duidelijk erg eenzaam in haar kleine sneue flatje in Los Angeles. Als ze in de wasserette de jonge Jeremy (Jason Schwartzman) ontmoet grijpt ze haar kans op wat liefde en aandacht. Ook de aandacht van de rijke vijftiger Ray Porter (Steve Martin) slaat ze niet af, als blijkt dat Jeremy niet de droomprins is die ze in gedachte had. De liefde blijkt evenwel ondoorgrondelijk.

Echt grappig wordt ‘Shopgirl’ geen moment, dramatisch wordt ‘Shopgirl’ niet en romantisch? Zelfs romantisch wordt de film nauwelijks. ‘Shopgirl’ weet eigenlijk geen moment te boeien. De belangrijkste oorzaak hiervan is het gebrek aan sympathieke karakters. Je zou Mirabelle welhaast een schop onder haar kont willen geven. Het feit dat ze haar dromen tot nu toe nog niet heeft kunnen realiseren lijkt namelijk vooral te komen door haar eigen gebrek aan initiatief. Jeremy is met zijn domme opmerkingen überhaupt een bijzonder vervelend persoon. In eerste instantie heb je eigenlijk nog het meest sympathie voor Ray Porter, de rijkaard die Mirabelle maar wat graag verwent, maar van sympathie voor hem is aan het eind van de film ook weinig meer over. Wat er allemaal met Mirabelle gebeurt gedurende de 104 minuten die ‘Shopgirl’ duurt, kan je als kijker echter allemaal bijzonder weinig schelen, omdat ze een compleet oninteressant personage is. De manier waarop het karakter van Mirabelle is neergezet, is waarschijnlijk gekozen om een beeld te schetsen van het lege leven van Los Angeles (dat toch ook een goed einde kan hebben), maar dit lege beeld zorgt ervoor dat je als kijker niet lang geïnteresseerd kan blijven.

Moeten we dan toch nog een pluspuntje van de film noemen? Eentje dan: Steve Martin is overtuigend als de rijke Ray. Martin die gespecialiseerd is in flauwe komedies laat hier zien dat hij (gelukkig) ook in staat is om andere rollen tot een goed einde te brengen. Het feit dat Steve Martin het script heeft geschreven belooft wat dat betreft wel weer wat voor de toekomst. Hij moet dan misschien nog veel leren op het gebied van script schrijven, als acteur in wat serieuzere rollen staat Steve Martin zijn mannetje.

Wietske Uneken