Smoke (1995)

Regie: Wayne Wang | 112 minuten | drama, komedie | Acteurs: Harvey Keitel, Jared Harris, William Hurt, Forest Whitaker, Ashley Judd, Stockard Channing, Harold Perrineau, Daniel Auster, Deirdre O’Connell, Victor Argo, Michelle Hurst, Vincenzo Amelia, Erica Gimpel, Gilson Reglas, Howie Rose, Mary B. Ward, Mel Gorham, Malik Yoba, Walter T. Meade, Clarice Taylor

Op een hoek in Brooklyn staat het sigarenwinkeltje van Auggie Wren (Harvey Keitel). Auggie’s winkeltje is een verzamelpunt voor de lokale bewoners om te kneuteren over sport, roddels uit te wisselen en te praten over hun levens. Incidenteel worden de levens van Auggie en een paar mensen om hem heen opeens drastisch veranderd door bepaalde gebeurtenissen.

‘Smoke’ is moeilijk te beschrijven. Dit omdat er geen eenduidige verhaallijn is, maar verschillende segmenten. De segmenten behandelen de verhalen van de diverse karakters. Zo is er Auggie’s vriend Paul (William Hurt), een schrijver die zijn vrouw heeft verloren bij een auto-ongeluk. Ruby (Stocking Channing) die haar drugsverslaafde dochter probeert te redden. En Thomas (Harold Perrinau), die in de problemen zit en vlucht naar zijn vader die ooit is weggelopen toen hij nog klein was. Auster weeft op secure wijze de verhalen samen tot een mooie conclusie.

Auster schreef zijn script zoals hij zijn boeken schrijft. Veel karakteruitdieping, en zowel komische conversaties als oprecht menselijk drama. Hoewel het script nooit een boek is geweest schrijft Auster het wel als een boek, de dialoog overheerst. Auster en Wang hebben er daarom ook wijs aan gedaan om een sterrencast te strikken. Keitel krijgt het ook hier voor elkaar om aan zijn karakter een charisma en diepgang te geven zoals we dat gewend zijn. Hurt speelt de getergde schrijver met overtuiging en Whitaker is sterk als een man die gebroken heeft met zijn oude leven.

‘Smoke’ gaat over het leven, vriendschap, geheimen en ontdekkingen. Hij springt nergens uit de band, of tracht ons een lesje te leren hoe het leven in elkaar steekt. We zien alleen maar hoe bepaalde mensen uit verschillende achtergronden bij elkaar komen door een kleine gebeurtenis, en uiteindelijk via onvoorziene omwegen meer aan elkaar hebben dan ze voorheen dachten.

Alles komt op zijn pootjes terecht, en terwijl de film eindigt met een van Auggie’s sterke kerstverhalen zingt Tom Waits “You dream”. Een sublieme afsluiter op een sterke film die nooit prekerig wordt, maar je toch de fijnere dingen in het leven meer laat waarderen, zoals een goede sigaar.

Caspar Kraaijpoel

Waardering: 4

Bioscooprelease: 16 november 1995