Soldate Jeannette (2013)

Regie: Daniel Hoesl | 80 minuten | drama | Acteurs: Johanna Orsini-Rosenberg, Christina Reichsthaler, Josef Kleindienst, Aurelia Burckhardt, Julia Schranz, Ines Rössl, Thomas Draschan, Stephanie Fürstenberg, Bettina Köster, Gerald Matt, Claus Philipp

Een vrouw van in de veertig staat voor de spiegel in een winkel. Ze twijfelt aan de jurk, maar de verkoper is overtuigd, dit is niet een jurk die je draagt, maar een jurk waarover men praat. Ze koopt hem. Ze loopt de winkel uit en gooit hem met tas en al de afvalcontainer in.

Zo gaat het nog even door. Fanni, zo blijkt de veertiger te heten, manoeuvreert zich met een pokerface door de elite van Oostenrijk. Niemand merkt iets van haar financiële problemen, behalve haar huisbaas natuurlijk. Als ze dan eenmaal uit haar huis is gezet, gaat ze langs de bank om al haar geld op te nemen, en stapt ze op de trein. Zonder kaartje. Ze koopt bergschoenen en andere benodigdheden voor in de Alpen, en gaat naar een autodealer waar ze om een proefritje vraagt. Zonder de auto terug te brengen. Eenmaal in de bergen maakt ze een knus kampvuurtje van al het briefgeld wat ze nog over had.

Uiteindelijk komt ze terecht bij een boerderij, waar ze Anna ontmoet. Ze lijken bijna van leven te willen ruilen, Anna wil weg van het simpele leven op de boerderij, en Fanni verlangt er juist naar. Als de politie haar op de hielen zit vertrekken ze samen. Volgens de omschrijvingen gaan ze samen nieuwe avonturen tegemoet, maar dit is uit de film weinig op te maken. Er zijn namelijk amper dialogen, en ‘Soldate Jeannettte’ scheept de kijker eerder met vragen op dan dat het een uitgebreid verhaal vertelt. Ook zijn er passages waar maar halve informatie wordt gegeven, waardoor er wat dingen in de lucht blijven zweven. Uit de mimiek is ook al weinig op te maken, gezien de perfecte pokerface van Fanni.

Een moeilijke film is het dus, ’Soldate Jeannette’. Maar wel een esthetisch hele mooie, de beelden zijn symmetrisch en gestileerd, vaak mooi verstild en hebben een tempo dat op een goede manier langzaam is. De kleuren zijn aangenaam warm. De soundtrack is behoorlijk verrassend, om de rustige, kalme film is een intro en outro van elektronische popmuziek geplaatst. Tijdens de film komen er een paar Duitse rustige liedjes langs, die beter passen qua sfeer en letterlijk benoemen qua inhoud. Soms wordt er in ‘Soldate Jeannette’ minutenlang niet gesproken, waardoor de kijker zelf goed moet blijven nadenken. Dan zijn de liedjes wel een fijn hulpstuk, en zijn die pauzes zonder dialogen of liedjes prettig, zodat je als kijker even kan nadenken wat het toch allemaal te betekenen heeft.

Mirte Brethouwer