Spanglish (2004)

Regie: James L. Brooks | 125 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Adam Sandler, Téa Leoni, Paz Vega, Cloris Leachman, Shelbie Bruce, Sarah Steele, Ian Hyland, Victoria Luna, Cecilia Suárez, Ricardo Molina, Brenda Canela, Eddy Martin, Nicole Nieth, Jamie Kaler, James Lancaster

Een film met een tagline als Every family has a hero zadelt zichzelf bij voorbaat met een zware last op. Levenswijsheden moet de kijker zelf lospeuteren en ze moeten niet te uitdrukkelijk als – enige – waarheid worden verkocht, is de bescheiden mening van deze kijker. De soep wordt tijdens ‘Spanglish’ niet zo heet gegeten als de ondertitel doet vermoeden, maar het bord loopt bijna over.

Spanglish – verwijzend naar de taalproblemen in de film – is een romantische komedie uit de school van James Brooks, bekend van ‘As Good as it Gets’, een afwijkende film met een lach en een traan die net iets over de sentimentele schreef gaat; laat dat nu ook voor ‘Spanglish’ gelden. Brooks is een professional, er wordt weinig loze praat gebezigd in zijn films en de acteurs zijn ook nu in vorm. De balans helt bij ‘Spanglish’ iets meer over naar komedie en dat is te danken aan de uitblinkende Leoni, die behalve spil van de familie Clasky ook de ster van ‘Spanglish’ is. Het kost heel wat meer moeite enig licht te zien in de berg feelgood die je de eerste helft van de film over je heen gestort krijgt: mooie trotse bescheiden Mexicaanse met lief dochtertje trekt in bij neurotisch sekreet dat het leven van haar lieve man en iets te dikke maar altijd nog lieve dochtertje van haar dwingende aanwezigheid vervult. Brooks doet weinig om de sentimentele laag af te pellen en het duurt lang totdat de karakters wat meer nuance krijgen; weer is het Téa Leoni die het van haar collegas wint, in een rol die veel doet denken aan die van Annette Bening in ‘American Beauty’. Manlief John heeft dan zijn Assepoester al gekust en het ligt er iets te dik op dat hij de goeie peer is – wat niet wegneemt dat Adam Sandler die goed kan vertolken; Paz Vega  – net als Flor in de film was zij de Engelse taal nauwelijks machtig – laat met haar frisheid en kleine hoeveelheid tekst een wat lichte indruk achter. Wel is het quality moment dat zij tegen het einde met Sandler deelt het aanzien meer dan waard.

Brooks bevestigt zijn terughoudendheid met al te gecompliceerde situaties aan het slot door te kiezen voor antwoorden waar de film alleen maar dilemma’s (trots versus geld; liefde versus plicht) opwerpt; daardoor is ‘Spanglish’ toch een tussendoortje geworden. Wel een hele sympathieke, maar dat had je vast al gedacht.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3