Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring – Bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom (2003)

Regie: Kim Ki-duk | 103 minuten | drama | Acteurs: Seo Jae-Kyeong, Kim Jong-Ho, Oh Yeong-Su, Kim Ki-duk, Ha Yeo-jin, Kim Jung-young, Ji Dae-han, Choi Min, Park Ji-a, Song Min-Young

‘Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring’ is bij lange na geen slechte film. Soms is hij charmant. Soms zelfs komisch. Het is echter een raadsel waarom (weliswaar vreselijk lieve) mensen er volledig mee weglopen. Verwacht geen adembenemende natuurgezichten of wereldschokkende spiritualiteit. Daar is geen sprake van. Er zijn wel wat aardige natuurbeelden, maar de eerste drie kwartier zijn ook vreselijk simplistisch, zijig en ongeloofwaardig.

‘Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring’ is, zoals je redelijkerwijs mag verwachten, opgedeeld in vijf delen. Plaats van handeling is een boeddhistische tempel die midden op een meer drijft, omringd door bos, mist en gebergte. Hoofdpersonages zijn een oude monnik en een ukkie. En dat schattige ukkie krijgt zijn eerste levensles als hij stenen op diertjes vastbindt. Hij wordt dan namelijk zelf geconfronteerd met een zware steen om zijn middel en zijn wegkwijnende slachtoffers. Zo leert de pupil de betekenis van zonde en discipline: respect voor het leven. Nou ja, in ieder geval voorlopig. Het ukkie gaat dan namelijk puberen en wordt verliefd. Als hij weer wat ouder is, vermoordt hij zijn lieftallige echtgenote uit woede over haar overspel.

Het verhaal neemt een andere wending. De thema’s in de vorige film van de regisseur, het horrorsprookje ‘The Isle’, doen dan hun entree: ascese, catharsis, boetedoening, (zelf)kastijding, moord, jaloezie en heimelijk sadistische humor. Gelukkig worden er in deze film geen vishaken in kelen en vagina’s gestopt om er weer uit te worden getrokken, maar je krijgt ergens toch het gevoel dat de verhaalstructuur van een boeddhistische parabel niet zo vreselijk veel meer is dan een armzalige schaamlap voor oude obsessies.

De spirituele soundtrack (een mengeling van klassiek, new age en traditionele muziek) overtuigt ook maar matigjes. Eigenlijk is deze nieuwe film net zo goed een horrorsprookje, met alleen iets minder nadruk op *horror* dan op *sprookje*. Als je daarvan houdt, ben je beter af met de dvd of video van ‘The Isle’. Je krijgt dan ook een hoop valse symboliek, maar ‘The Isle’ is vooral een originele B-film, die bij vlagen ook aangrijpend is. Geen saaie vroomheid. ‘Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring’ is daarentegen vooral leuk op een regenachtige zondagmiddag…. als je zin hebt in een exotische vakantie.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3

Bioscooprelease: 18 maart 2004