Stand Up Guys (2012)

Regie: Fisher Stevens | 95 minuten | komedie, misdaad | Acteurs: Al Pacino, Christopher Walken, Alan Arkin, Julianna Margulies, Mark Margolis, Lucy Punch, Addison Timlin, Vanessa Ferlito, Katheryn Winnick, Bill Burr, Craig Sheffer, Yorgo Constantine

Soms verschijnen er films waar je direct zin in hebt. Ze hebben een lekkere poster, een flitsende trailer en aantrekkelijk verhaal, maar bovenal hebben ze een topcast. ‘Stand Up Guys’ is zo’n film: twee oude gangster komen weer samen, maar de één heeft de opdracht de ander te vermoorden. Ze worden gespeeld door Al Pacino en Christopher Walken, die wonderlijk genoeg nog nooit samen hebben geacteerd. Dat lijkt haast niet mis te kunnen gaan.

Maar binnen tien minuten is duidelijk dat ‘Stand Up Guys’ niet aan die verwachtingen kan voldoen. Er is dan al een overdosis oudemannenhumor gepasseerd: medicijnen tegen hoge bloeddruk worden als cocaïne door de neus gesnoven en een massa erectiemiddelen maken een ziekenhuisbezoek noodzakelijk. Is dat trouwens stiekem waar de titel naar verwijst?

Waarschijnlijk niet met opzet. De stand up guys zijn namelijk Val (Pacino) die na 28 jaar de gevangenis mag verlaten en zijn oude makker Doc (Walken) die hem afhaalt. Ze zijn beide oude mannen geworden en niet meer zo soepel als ze ooit waren. Doc heeft de opdracht om Val te vermoorden, maar voor het fatale schot wordt voltrokken, zullen ze samen nog één nacht genieten van het leven: hoeren, misdaad en snelle auto’s.

Dat mag dan klinken als ‘Carlito’s Way’ of ’25th Hour’, maar in niets doet de film denken aan die prachtige misdaadfilms. ‘Stand Up Guys’ voelt vooral ongemakkelijk aan, met de eerder genoemde flauwe humor en muziek die op vreemde momenten wordt gestart. De onbekende regisseur Fisher Stevens (die voor de meesten vooral bekend zal zijn door gastoptredens in tv-series als “Friends” en “Lost”) vindt het bovendien nodig zijn steracteurs als stereotype bejaarden te laten rondlopen: ze dragen te wijd zittende stoffige jasjes met de broeken opgetrokken tot boven hun navel. Weinig subtiel.

Toch is het vooral het spel van de acteurs dat teleurstelt. Pacino, die zijn karakters juist zo mooi naar zijn hand kan zetten, spéélt een oude man, maar wordt hem nooit. Het is een persiflage, hij loopt rond met licht gebogen knieën en een stijf bovenlijf, dat beter past in een Koefnoen-sketch dan in een retro-film met een ‘seventies feel’, zoals regisseur Fisher Stevens zegt te beogen.

Walken overdrijft zijn bejaarde rol gelukkig wat minder en Alan Arkin (‘Argo’, ‘Little Miss Sunshine’), die zich halverwege even bij het tweetal voegt, is zelf een oude man, wat helpt om hem geloofwaardig neer te zetten. Op dat moment wint ‘Stand Up Guys’ iets aan kracht, die met zijn aftocht ook snel weer verdwijnt.

‘Stand Up Guys’ is een mislukte speelfilm en een mislukte komedie en dat is verdomde jammer. Want als de acteurs hun rollen wat serieuzer hadden genomen, had dit best een leuke film kunnen zijn.

Bart Boersma

Waardering: 2

Bioscooprelease: 2 mei 2013