Stay Alive (2006)

Regie: William Brent Bell | 85 minuten | horror | Acteurs: Jon Foster, Samaire Armstrong, Frankie Muniz, Jimmi Simpson, Wendell Pierce, Milo Ventimiglia, Sophia Bush, Adam Goldbert, Billy Slaughter, April Wood, Monica Monica, Rio Hackford, Billy Louviere, J. Richey Nash, Maria Kalinina, Rick Green, Cynthia LeBlanc, Elton LeBlanc, Jim Bishop, James Haven, Amber Nicolai

‘Stay Alive’ is een prima voorbeeld van hoe je een zielloze tienerhorrorfilm maakt. Elk cliché of lucratieve trend wordt gebruikt, om deze vervolgens van al hun effectiviteit te ontdoen. Deze film laat nog eens goed zien dat filmmaken een vak is, of liever: een kunst, ook wanneer het gaat om het (tiener)horrorgenre.

De film begint nog tamelijk vermakelijk met een scène die zich afspeelt binnen het spel ‘Stay Alive’ en je eerst doen denken dat je misschien met een geanimeerde film van doen hebt. Dan komen we in de kamer terecht van de persoon die het spel aan het spelen is, en nemen we, na een korte adempauze, de sfeer van het spel mee in het huis. De gamer hoort overal in huis vreemde geluiden en ziet schimmen. Hij valt een slaapkamer binnen waar een vriend met zijn vriendin seks heeft terwijl hij een varkensmasker draagt, een amusante knipoog naar ‘The Shining’. De scène eindigt met de ironische opmerking: “Shut the door, perv.”.

Na deze eerste sequentie gaat het echter allemaal bergafwaarts. Om de link te leggen tussen moorden in een game en hieraan verbonden moorden in de echte wereld is op zich een interessant uitgangspunt, en het spel zelf ziet eruit alsof het een hit zou kunnen worden, maar de makers vormen de film in een ongeïnspireerde mix van ‘The Ring’ en de ‘Final Destination’ films. Eenieder die het spel speelt en we in de game zelf zien sterven, zullen we vervolgens ook daadwerkelijk het loodje zien leggen. En dus is het wachten op wanneer dit precies gebeurt. De spanning is nihil omdat de personages de kijker volkomen koud laten. Ze zijn ofwel onsympathiek, hebben geen dimensies, of geen geloofwaardige onderlinge verhoudingen. En van de sterfscènes hoef je ook geen plezier te verwachten, waar de ‘Final Destination’ films bijvoorbeeld in uitblinken: op het “moment suprème” wordt iedere keer weggecut naar de volgende scène en blijft de kijker onbevredigd achter met alleen een schreeuw of een zwart scherm. Teleurstellend.

Het script is gewoonweg knullig en niet spannend genoeg. Een moord of schurk die afgewend kan worden door, net als in het spel, een paar rozen voor je uit te houden, wordt ineens een stuk minder dreigend, hoe creepy de vijand ook gemaakt wordt. Daarbij is het de personages natuurlijk tegen dovemansoren gezegd om gewoon niet te spelen als je daardoor dood gaat. Deze oplossing probeert men in de film te omzeilen door de schurk een meer autonoom karakter te geven en te suggereren dat ze tot leven is gewekt en sowieso gestopt moet worden. Alleen jammer dat we dan aan het einde van de film met vraagtekens blijven zitten over de maker van het spel en zijn beweegredenen. Verder zitten er zulke hersendode scènes in de film dat het gewoon lachwekkend wordt. Een slap romantisch plotje vindt zijn hoogtepunt van kinderlijkheid wanneer de blaadjes van de zo essentiële roos door het meisje worden uitgetrokken, in een “hij houdt van me, hij houdt niet van me” ritueel. En de zoen die volgt na afloop van wat spannende verwikkelingen voelt zo verplicht en passieloos aan dat er onwillekeurig lachstuipen ontstaan bij de toeschouwer. Om nog maar te zwijgen van het jeugdtrauma dat onze held heeft opgelopen toen zijn vader zijn moeder levend verbrandde. Tragisch, ja, maar wat is het resultaat? Iedere keer dat iemand een aansteker aandoet, schrikt de beste jongen zich dood. Zou hij ooit zijn angsten overwinnen? Het is een retorische vraag.

‘Stay Alive’ is aldus een volkomen ongeïnspireerd stuk celluloid dat een graantje of twee wil meepikken van andere, populaire horrorfilms, maar door eenieder vermeden dient te worden. Laten we hopen dat de opbrengsten van deze film de makers geen reden bieden voor het maken van een vervolgfilm, waarvoor aan het einde van ‘Stay Alive’ een gigantische opening wordt gelaten. ‘Stay Alive 2’? Dat is pas huiveringwekkend.

Bart Rietvink

Waardering: 1

Bioscooprelease: 3 augustus 2006