Steel Trap (2007)

Regie: Luis Cámara | 92 minuten | horror, thriller | Acteurs: Georgia Mackenzie, Mark Wilson, Pascal Langdale, Julia Ballard, Joanna Bobin, Annabelle Wallis, Adam Rayner, Frank Maier

‘Surviving Each Floor Is The Name Of The Game’: zoals de tagline al doet vermoeden, haken de makers van ‘Steel Trap’ handig in op de ‘Saw’-hype van de afgelopen jaren. Net als Jigsaw in de ‘Saw’-reeks, speelt de killer in ‘Steel Trap’ ook graag een spelletje met zijn slachtoffers.

De film heeft een aardig bedacht uitgangspunt: een aantal prominente figuren uit de mediawereld viert oud & nieuw op de bovenste verdieping van een wolkenkrabber. Zes feestgangers worden via een anoniem smsje uitgenodigd voor een exclusief vipfeest op de 27e verdieping van het gebouw.

Eenmaal aangekomen blijkt deze party niet bepaald bruisend; het is er akelig stil en de gastheer of -vrouw laat ook maar lang op zich wachten. Dan vindt het zestal een raadsel die ze naar een andere ruimte op de verdieping verwijst. De groep begint uitgelaten aan de speurtocht – al dan niet onder invloed van de drugs die eerder werd opgesnoven om de tijd te doden.

De sfeer slaat om als de feestvierders in de ruimte geen geheime party of een presentje aantreffen, maar een gespietste varkenskop, met in zijn bek wederom een raadsel. Met iets meer terughoudendheid vervolgt de groep hun queeste, waarbij een klassieke fout wordt begaan: de zes splitsen zich op. Al gauw is de eerste van hen spoorloos. Als hij wordt terug gevonden – doodt en ondersteboven uit een trapgat bungelend – wordt het de rest duidelijk dat er nog iemand op de 27e verdieping aanwezig is.

Deze premisse doet denken aan ‘Saw 2′: een groep zit vast in een ruimte en gaat door middel van raadsels hun lot tegemoet. ‘Steel Trap’ kan evenwel niet aan de ‘Saw’-films tippen, omdat die reeks een veel grauwere look & feel heeft, wat een beduidend akeligere sfeer oplevert dan die in deze film. ‘Steel Trap’ bevat vaak juist kleurrijke beelden, wat de spanning afzwakt.

Het slappe acteerwerk maakt de film er ook niet spannender op. Het niveau van de teksten die de spelers moeten oplepelen schakelt ze bij voorbaat al uit voor een Oscarnominatie, maar desondanks had het allemaal wel iets overtuigender gekund.

Afgezien van de minpuntjes is ‘Steel Trap’ best vermakelijke kost. Ook al erger je je soms aan de acteerprestaties, je wilt toch weten wie de dader is. Helaas valt de ontknoping uiteindelijk een beetje tegen; deze is leuk bedacht, maar slecht uitgevoerd.

Een afgeraffeld einde dus, die de doorgewinterde ‘Saw’-fan er echter niet van zou moeten weerhouden om ‘Steel Trap’ ook eens een kans te geven.

Wouter Westerhof