Stuart Little (1999)

Regie: Rob Minkoff | 85 minuten | animatie, avontuur, komedie, familie, fantasie | Originele stemmencast: Michael J. Fox, Nathan Lane, Chazz Palminteri, Steve Zahn, Jim Doughan, David Alan Grier, Bruno Kirby, Jennifer Tilly, Stan Freberg | Acteurs: Geena Davis, Hugh Laurie, Jonathan Lipnicki, Jeffrey Jones, Connie Ray, Allyce Beasley, Brian Doyle-Murray, Estelle Getty, Harold Gould, Patrick Thomas O’Brien, Julia Sweeney, Dabney Coleman, Miles Marsico, Jon Polito, Joe Bays

We leven in een cynische tijd. Sommige goede doelen blijken door corrupte, geldgeile boeven gerund te worden en de tegenstelling tussen arm en rijk wordt steeds groter. Leedvermaak is tot de hoogste vorm van humor verheven en hoe ordinairder en asocialer je bent, hoe groter de kans op een eigen realityshow. Het valt nog niet mee om in de 21ste eeuw te leven. Je zou er bijna depressief van worden. Bijna, want zolang er films als ‘Stuart Little’ worden gemaakt valt alles wel mee.

Stuart Little is de nieuwste aanwinst van de familie Little. Dit geadopteerde weesjochie is echter anders dan anderen. Stuart Little (voorzien van de stem van Michael J. Fox) is namelijk een muisje. Een menselijk muisje, want hij kan praten en gaat niet zonder kleding over straat. Zijn nieuwbakken broertje George (Jonathan Lipnicki) is dolblij met de komst van het knaagdiertje. Mr. en Mrs. Little (Geena Davis en Hugh Laurie) zijn ook in de wolken. Huiskat Snowbell (ingesproken door Nathan Lane ) is echter niet blij met het nieuwe familielid. Het liefst zou hij hem opeten.

Vergis je niet: ‘Stuart Little’ (1999) is een familiefilm in de puurste vorm. Deze Amerikaanse productie is mierzoet en erg klef. Uiteraard is de vijandige Snowbell helemaal niet zo gemeen als je zo denken en blijkt hij diep van binnen toch wel van Stuart te houden. De clichés zijn niet van de lucht en het melodrama wordt er soms te dik bovenop gelegd. Bij de meeste films gaat dat irriteren, maar niet bij deze rolprent van Rob Minkoff.

De kracht van deze film schuilt in de ontwapenende presentatie van de titelheld. Stuart Little is een computergeanimeerde muis (die nog steeds overtuigend oogt, ondanks de steeds verder voortschrijdende techniek) die door Michael J. Fox wordt ingesproken. Het is een vertederend personage dat geen greintje kwaad in zich heeft. Het beestje is ontzettend schattig en aaibaar. Hij wordt opgevangen in een liefdevol gezin met de aardigste ouders die je maar kunt voorstellen (treffend eendimensionaal vertolkt door Davis en Laurie). Ook is Stuarts band met zijn nieuwbakken broertje George (een irritante Lipnicki) liefdevol in beeld gebracht. Je kijkt naar een overdreven modelgezin in een sprookjesachtige setting, maar het werkt op de een of andere manier. Het is duidelijk dat de titelheld de film draagt en dat is een goede keuze. Stuart is een schattig muisje dat met kleine kleertjes in kleine dingen (modelvliegtuigen) stapt. Fox geeft het personage een persoonlijkheid dankzij zijn warme en volle stem. Je zou zelf ook direct zo’n wees(muis)je willen adopteren!

Voor ouderen is de absurde setting (je komt nooit te weten waarom Stuart wel en Snowbell niet met mensen kan praten) goed te pruimen. Het is een bizar vertelsel dat juist vanwege het ontbreken van een moraal of pretenties zo lekker wegkijkt. Je moet wel bestand zijn tegen de kitscherige en ietwat overdadige schattigheid die Minkoff op je afvuurt. Ben je duistere thrillers en gore horrorfilms beu dan is deze film een prima vorm van escapisme – en dat is zonder enige vorm van cynisme bedoeld.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 13 april 2000
Blu-ray-release: 9 oktober 2013