Sublime (2007)

Regie: Tony Krantz | 113 minuten | horror |  Acteurs: Thomas Cavanagh, Kathleen York, David Clayton Rogers, Katherine Cunningham-Eves, Kyle Gallner, Shanna Collins, Cas Anvar, Lawrence Hilton-Jacobs, Bruce Nozick, Jeffrey Anderson-Gunter, Paget Brewster, George Newbern, Michelle Page, Jordi Caballero, Lilyan Chauvin, Dan Gerrity, Michael Gregory, Sujata Ray, John Rubinstein, Susan Santiago

‘Sublime’ is een Amerikaanse film die onvermijdelijk, en deels onbedoeld, tot discussie aanzet. Niet zozeer een discussie over de film zelf maar over het categoriseren in genres. Het onderbrengen van een film in een genre heeft natuurlijk zijn nut, maat het schept onvermijdelijk ook verwachtingen. Die verwachtingen, vaak nog gevoed door misleidende trailers, zorgen er voor dat films die nauwelijks in een genre zijn te plaatsen vaak een verkeerd publiek trekken, wat dan weer zorgt voor een geringe waardering.

‘Sublime’ is een film die iets intelligents heeft te zeggen over onbewuste angsten. Wie ooit een ziekenhuis heeft bezocht voor een eenvoudige operatie, kent de angst om door een suffe fout meer lichaamsdelen kwijt te raken dan hem lief is. Zo’n angst is vaak afkomstig van een bericht uit de krant of op de televisie, en wordt voor altijd opgeslagen in het onderbewustzijn. Op de meest ongewenste momenten kan zo’n angst omhoog komen borrelen. In ‘Sublime’ wordt deze materie op een intelligente en uitdagende manier behandeld, waarbij je als kijker wel goed moet opletten om alle verbanden te vatten. Om er toch maar een etiket op te plakken zou je ‘Sublime’ een gelaagde, surrealistische thriller met horrorelementen kunnen noemen. Helaas is de film geafficheerd als pure horror, waardoor vooral behoudende horrorliefhebbers hiermee een kat in de zak kopen. Schrikeffecten zijn er nauwelijks en echt smerig wordt het nooit. Tegelijk zal het beoogde publiek (filmliefhebbers die niet bang zijn voor wat gepuzzel en ook niet voor een beetje gore-light) misschien worden afgeschrikt door het horroretiket. Dat deze film nooit in de bioscoop is terechtgekomen, hangt ongetwijfeld samen met de moeilijkheid om er een gepast label aan te hangen.

Toch zou dit alles minder problematisch zijn als we hier met een meesterwerk van doen hebben, want die verkopen zichzelf toch wel. Maar zo geweldig is ‘Sublime’ nou ook weer niet. Armoedige visuals, matig acteerwerk en een verhaal dat halverwege op een dood spoor dreigt te raken, leiden teveel af van het aardige onderwerp. Gelukkig maakt het geniepige einde weer een boel goed. Dat einde zorgt er meteen ook voor dat er na afloop over meer gesproken kan worden dan alleen het hopeloze etiket dat ‘Sublime’ heeft opgeplakt gekregen.

Henny Wouters