Suckers (1999)
Regie: Roger Nygard | 87 minuten | actie, komedie | Acteurs: Louis Mandylor, Daniel Benzali, Lori Loughlin, Eli Danker, Michael D. Roberts, BT, Darren Gray Ward, Daniel Villarreal, Joe Yanetty, Jake Johannsen, David Ackert, Utah Blue, Wayne Duvall, David Poland, Valente Rodriguez, Joshua Sweet
‘Suckers’ doet zijn naam eer aan: alle personages zijn ‘suckers’, ofwel in de zin van ‘uitzuigers’, ofwel in de zin van ‘sukkels’. Of allebei tegelijk, dat kan ook nog. Daarmee is de toon meteen gezet. ‘Suckers’ is een onevenwichtige, zelfs lompe film waarin alles draait om de ander naaien of zelf genaaid worden. Hoofdpersoon is de karakterloze Bobby DeLuca. Hij heeft geen geld, maar wil niet zomaar elk baantje aannemen. Op zich wel begrijpelijk, maar als vrouw Donna hem onder druk zet om dat toch maar wel te doen, gaat hij met hangende pootjes naar de plaatselijke autohandelaar, waar Donna overigens ook al werkt als secretaresse. De juiste seksistische grapjes tijdens het sollicitatiegesprek vallen in de smaak bij Reggie, de eigenaar van de zaak, en Bobby wordt aangenomen. Overigens is dan al wel duidelijk dat ontslag net zo gemakkelijk verleend wordt, dus het is zaak voor Bobby om snel uit te blinken in dit werk.
Reggie ziet auto’s verkopen als de ultieme manier om zoveel mogelijk geld te verdienen aan naïeve mensen. Uitvoerig wordt getoond in woord en daad hoe Reggie denkt over zijn klanten. Dat daarbij niet erg subtiele woordkeuze en seksueel geladen metaforen gebruikt worden, lijkt vooral bedoeld om aan te tonen hoe stoer en ‘mannelijk’ het wereldje is waarin Bobby zich begeeft. Hij lijkt zelf anders te zijn, maar gaat opvallend gemakkelijk mee in het machowereldje, en blijkt zelfs een uiterst goede autoverkoper te zijn.
Zijn relatie met Donna lijkt gered, maar ondertussen krijgt Bobby zijn bedenkingen over de oplichterspraktijken. Helemaal als hij erachter komt dat Reggie de zaak ook nog gebruikt als dekmantel voor ernstiger misdaden. Of valt het toch wel mee met het geweten van Bobby? Het ene moment houdt hij een gloedvol betoog tegenover zijn collega’s over hun respectloze manier van werken, het andere moment stuurt hij met zijn goeiïge puppy-ogen een wanhopige familie weg die spijt heeft van hun impulsaankoop.
Natuurlijk mondt alles uit in een gewelddadige climax. Na de zoveelste weergave van de oplichtingspraktijken van Reggie, Bobby en hun collega’s wordt er weer even aan de plot zelf gedacht: Bobby’s oude schuldeisers komen weer eens langs met hun dreigende blik, en ook zij ontdekken dat er meer valt te halen in deze autohandelaarszaak. Uiteindelijk ontmoet iedereen elkaar op een donkere nacht: Reggie die net met een lading drugs bezig was, Bobby’s schuldeisers, een rancuneuze collega van Bobby die wraak wil nemen op Reggie en natuurlijk de onschuldige Bobby zelf. Hij is zo’n beetje de enige die geen wapen heeft, maar gelukkig uiteindelijk óók de laatste die nog overeind staat. Tja.
Zelfs de verstokte liefhebber van ouderwetse actie zonder al te veel gedoe eromheen zal met ‘Suckers’ niet aan z’n trekken komen. ‘Suckers’ is oppervlakkig en nietszeggend genoeg, maar toch echt te saai en vooral te onsamenhangend om er een beetje aardige actiefilm van te maken. De ‘plot’ lijkt vooral bedoeld als kapstok om enkele b-acteurs aan op te hangen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de liefhebbers van het genre ‘comedy’. Verder dan een paar seksistische werkvloergrappen komt ‘Suckers’ niet. Daarmee is deze film puur bedoeld voor mensen die zich door de titel zelf aangesproken voelen. Maar die lezen deze recensie toch niet uit…
Daniël Brandsema