Sully (2016)

Regie: Clint Eastwood | 96 minuten | biografie, drama | Acteurs: Tom Hanks, Laura Linney, Aaron Eckhart, Anna Gunn, Autumn Reeser, Sam Huntington, Jerry Ferrara, Jeff Kober, Ann Cusack, Molly Hagan, Mike O’Malley, Holt McCallany, Chris Bauer, Lynn Marocola, Valerie Mahaffey, Max Adler, Tracee Chimo, Gary Weeks, Carla Shinall, Ashley Austin Morris, Brett Rice, Wilbur Fitgerald, Robert Pralgo, Noelle Fink, Purva Bedi, Doris McCarthy, Jeremy Luke

Velen zullen zich nog die 15e januari in 2009 kunnen herinneren, waarop gezagvoerder Chesley ‘Sully’ Sullenberger een door ganzen gevelde Airbus A320 in de Hudson liet landen. Dankzij zijn alerte handelen overleefden alle 155 mensen aan boord de noodlanding en Sully werd onmiddellijk wereldberoemd. De feiten werden destijds breed uitgemeten in de media, en als je daarbij optelt dat het vliegtuig een luttele drie en een halve minuut in de lucht was toen de motoren uitvielen, kun je je afvragen hoe boeiend een anderhalf uur durende film over deze gebeurtenis nog kan zijn. Verrassend boeiend, zo blijkt.

Een nieuw jaar, een nieuwe biopic van Clint Eastwood over een legendarische Amerikaanse held. Na ‘J. Edgar’ (2011) en ‘American Sniper’ (2014) was de autobiografie ‘Highest Duty’ van piloot Sullenberger te verleidelijk om te weerstaan. En wie is dan een betere keuze voor de hoofdrol dan Tom Hanks, die zelf op een persoonlijke streak zit van het vertolken van bestaande personages, waaronder in ‘Captain Phillips’ (2013),  ‘Saving Mr. Banks’ (2013) en ‘Bridge of Spies’ (2015). Sterker nog, Hanks heeft het zo druk gehad de afgelopen jaren dat hij op het punt stond om een langverwachte pauze te nemen toen hij Todd Komarnicki’s scenario van ‘Sully’ in handen kreeg. Deze titelrol en de gelegenheid om voor het eerst met Eastwood samen te werken waren een te grote kans om voorbij te laten gaan. Een goede zet, want de immer sympathieke Hanks draagt de film zoals geen ander zou kunnen.

Eastwoods zelfgeschreven soundtrack ‘Flying Home’ houdt zich bescheiden op de achtergrond om het podium te geven aan het sterke geluidsdesign. Van het razen van de vliegtuigmotor tot het gekreun van zinkend staal in de rivier – het statistisch gezien veilige blikje wordt effectief getransformeerd tot angstaanjagend watergraf. De grote bezienswaardigheid van ‘Sully’ is natuurlijk deze noodlanding, en dat weet regisseur Eastwood als geen ander. Om de spanning vol te blijven houden, stelt hij dit moment zo lang mogelijk uit. En spannend is het, ondanks de welbekende uitkomst. Na een redelijk lange intro die begint met de nasleep van ‘The Miracle on the Hudson’, volgt een vernuftig verknipte versie van het verhaal die speelt met tijd en perspectieven. Flarden van focalisatie op passagiers, luchtverkeersleiders en reddingswerkers geven alle aanwezigen een persoonlijk gezicht. In sommige gevallen letterlijk, aangezien Eastwood de oorspronkelijke reddingswerkers bij de film betrok. Op deze manier beleef je de impact in golven, door de ogen van alle omliggende partijen voordat het vanuit de cockpit binnenkomt. Intussen toont de film de enorme tegenstelling waar de ernstige gezagvoerder Sully mee worstelt: New York bejubelt hem als een held, terwijl hij en eerste officier Jeff Skiles (Aaron Eckhart) kritisch worden onderzocht door de National Transportation Safety Board.

‘Sully’ slaagt op vele punten, maar er is een aantal minpuntjes dat daarvan wegneemt. Zo is de opzet van de passagiers die blijmoedig zijn in hun onwetendheid erg doorzichtig uitgevoerd. Een hilarisch dieptepunt is de man die hysterisch opgewekt reageert op de baby van zijn medepassagier die spullen op de grond smijt. Zijn “don’t worry, I like catching,” is teiltjeswaardig. Gelukkig zijn er voor het realisme ook een paar ongeïnteresseerd slapende hoofden te zien in de cabine. Een ander probleem is de gefragmenteerde vertelling; het verhaal blijft op die manier fris, maar snijdt sommige stukjes zo kort dat ze net geen piek weten te beleven en hun doel missen.

Uiteraard spreekt uit de gehele film wat een ongelooflijke held Sully is, maar dat stoort niet. Om te beginnen zwakken zijn eigen nederigheid en zelftwijfel dit af, maar bovendien is dit een film over een man die ook werkelijk 155 levens heeft gered. Op het moment dat de tranentrekkende pianotoetsjes klinken, is het helemaal verantwoord om met een brok in je keel te zitten.

Maaike Tol

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 8 september 2016
VOD-release: 22 maart 2017
DVD-, blu-ray en 4K-UHD-release: 5 april 2017