Sweet and Lowdown (1999)

Regie: Woody Allen | 95 minuten | muziek, komedie | Acteurs: Sean Penn, Samantha Morton, Anthony LaPaglia, Michael Sprague, Woody Allen, Ben Duncan, Daniel Okrent, Dan Moran, Tony Darrow, Chris Bauer, Constance Shulman, Kellie Overbey, Darryl Alan Reed, Marc Damon Johnson, Ron C. Jones, Steve Bargonetti, Benjamin Franklin Brown, James Urbaniak, Vince Giordano, Emme Kemp, Clark Gayton, Marcus McLaurine, Carolyne Saxon, Brian Markinson, Drummond Erskine, Joe Ambrose, Molly Price, Joseph Rigano, Denis O’Hare, Dennis Stein, Nat Hentoff, Katie Hamill, Kaili Vernoff, Carole Bayeux, John Waters, Uma Thurman

Woody Allen introduceert de merkwaardige Emmet Ray zelf eigenlijk het beste in de inleiding van de film. Emmet was een grappige figuur maar ook een beetje triest en tegelijkertijd ook boers een onaangenaam. Deze pseudo-biografie zoals hij zichzelf noemt gaat over de net niet legendarische jazzmuzikant Emmet Ray waarin zijn levensverhaal wordt verteld aan de hand van anderen die eerlijk toegeven dat ze niet weten of het verhaal dat zij vertellen ook helemaal waar is.

‘Sweet and Lowdown’ is een merkwaardige film, omdat het een persiflage is op een biopic, vergelijkbaar met de manier waarop ‘This Is Spinal Tap’ de draak steekt met rockdocumentaires. Het verhaal is bijna slapstick, maar door de manier waarop het verhaal verteld wordt, blijven de meest vreemde plotwendingen toch werken zonder volslagen belachelijk te worden.

Sean Penn is helemaal in zijn element als de excentrieke Ray en hij speelt zijn personage duidelijk met veel plezier. Daarbij komt dat het spelen van Emmet Ray nog best een lastige klus is, omdat zijn personage op papier eigenlijk heel vervelend is. Maar in Penns handen blijf je altijd toch sympathie voor hem voelen. Ook Samantha Morton weet zonder tekst haar personage, de stomme Hattie, dat in andere handen misschien belachelijk zou zijn geworden, toch geloofwaardig neer te zetten. Hun prestatie in deze film werd voor beiden ook beloond met een Oscarnominatie. Uma Thurman is eigenlijk de enige die niet echt op haar plaats lijkt in deze film. Zij maakt echt een karikatuur van haar personage, en bewijst hier gewoon niet over het benodigde komische talent te beschikken. Maar dit is eigenlijk meteen het enige minpunt van deze verder erg sfeervolle en vermakelijke film. Woody Allen is zelf duidelijk een liefhebber van jazz uit de jaren 30 en het is goed te zien dat deze film met liefde gemaakt is.

Waar de productieve Allen niet met al zijn films raak schiet, levert hij met ‘Sweet and Lowdown’ een erg leuke film af. Met hartstocht en plezier gemaakt en daarom ook heel plezierig om naar te kijken.

Sylvia Bakker

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 juni 2000